جمشید جاودانیان، استاد بزرگ چتربازی، کوهنوردی، جودو، تکواندو، کاراته، غواصی و تکاوری ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1341 در شهر مرودشت فارس دیده به جهان گشود. وی در سال 1359 پا به دانشکده افسری گذاشت و لحظه لحظه عمر خود را در راه آرمانش فدا کرد. جاودانیان در سال 1363 به سمت فرماندهی گروهان سوم گردان 101 تیپ 55 هوابرد شیراز تعیین و برای مقابله با دشمنان نظام اسلامی راهی مناطق عملیاتی غرب کشور در کردستان شد. وی در عملیات والفجر 9 مجروح شد و در عملیات های دیگر از جمله کربلای 4 و 5 شرکت داشت. مصاحبه ای تلویزیونی در والفجر 9، در زیر آتش رگبار مسلسل ها، هلی کوپترها، توپ ها و تانک های دشمن، چهره زیبا و با استقامت مردی را نشان می داد که جمشید جاودانیان نام داشت. امیر سرتیپ جمشید جاودانیان، مال دنیا نبود و هیچ گاه به زمین نچسبید. بدنش با رختخواب آشنایی نداشت و زیلو، زیرانداز عارفانه اش بود و هنگامی که به شهادت رسید، پیکر پاکش 50 روز در زیر آفتاب داغ و سوزان سومار، عشق او را به معبودش به حد اعلا رساند. شهید جاودانیان در 31 تیر ماه 1366 در زیر قله «کهنه ریگ» در منطقه سومار، بر اثر اصابت ترکش خمپاره زخمی شد و بر اثر درگیری شدید و حجم بالای آتش و نبودن امکانات نجات، جان به جان آفرین تسلیم نموده و به درجه رفیع شهادت نائل آمد و بدین سان جاودانه شد. او به شیر بیشه سومار و ببر کوه های کردستان شناخته می شد.