حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی درگذشت. این متن کوتاه خبری بود که رسانه های ایران، عصر دیروز منتشر کردند. در توضیح این متن از سیدمحمود دعایی به عنوان سرپرست موسسه اطلاعات و نماینده شش دوره مجلس شورای اسلامی یاد شده است اما پیشینه کاری حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی به این موارد محدود نبود و پیش از آن که از او به عنوان مسوول یاد کنیم، باید به خدماتش در ترویج انقلاب اشاره کرد؛ کسی که به عنوان نمادی از روحانیت مردمی شناخته می شد.

وفادار بود و دلش برای ایران و انقلاب می تپید. او سال 1320 در یزد متولد شد و در همان کودکی همراه با خانواده در کرمان اقامت گزید. 

پس از اتمام تحصیلات متوسطه، وارد حوزه علمیه کرمان به نام مدرسه معصومیه شد و به تحصیل علوم اسلامی مشغول شد. بعد از اتمام سطوح اولیه تحصیلی در کرمان به حوزه علمیه قم رفت و بعد از تکمیل سطوح عالیه در سال 1346 به دنبال رویدادهای سیاسی، تحت تعقیب رژیم شاه قرار گرفت و مخفیانه به عراق رفت و آنجا تحصیلات علوم اسلامی را ادامه داد. 

او پیش از پیروزی انقلاب در خارج و داخل ایران از فعالان سیاسی بود و در خلال این مدت به اروپا و کشورهای آسیای غربی (چون سوریه، لبنان، اردن، عربستان، پاکستان و افغانستان) سفر کرد. 

در جریان مبارزات سیاسی خارج از کشور مدت هفت سال سخنگویی نهضت روحانیت مبارز در ایران را به عهده داشت و همچنین نمایندگی امام خمینی(ره) را به عنوان رابط بین مسوولان عالی رتبه عراقی با او به عهده داشت و همچنین رابط بین سازمان ها و انجمن های اسلامی و مبارز دانشجویی و برخی شخصیت های مبارز خارج از کشور با وی بود. او پس از انقلاب و اوایل سال 1358 به عنوان نخستین سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق عازم بغداد شد. 

پس از بازگشت از عراق هم مدتی در دفتر امام خمینی(ره) مشغول خدمت بود و از طرف ایشان اجازه دریافت وجوهات شرعیه را نیز داشت و سپس به دستور ایشان در اردیبهشت1359 به سرپرستی موسسه اطلاعات منصوب شد. 

مرحوم دعایی که یکی از همراهان و نزدیکان امام خمینی(ره) در دوران اقامت ایشان در شهر نجف بود، سال 1393 نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر را دریافت کرد.