در هفته های اخیر اجرای سیاست «اصلاحات ساختاری» مباحث بسیاری را برانگیخته است. بسیاری از کارشناسان تاکید کردند که حذف ارز ترجیحی در شرایطی که نرخ تورم بالا و نارضایتی مردم شدید است از نظر تاب آوری اجتماعی، تحمل جامعه و تاثیر بر تولیدکنندگان سیاست پرهزینه و کم فایده ای است. با اجرای این سیاست تورم قطعا شتاب خواهد گرفت. افزایش پرداخت های نقدی به بخش بزرگی از مردم، مقدار زیادی پول به اقتصاد تزریق می کند. در طرف عرضه نیز، به دلیل فضای پرخطر کسب و کار ناشی از تحریم ها و تنش هایی که اقتصاد با آنها روبه رو است اعمال چنین سیاست هایی مشوق رشد عرضه نخواهد شد و منافع محدود حاصل از پرداخت یارانه های نقدی زیر آفتاب سوزان تورم ذوب خواهد شد.