رمانی با عنوان «Amor Cringe» در آوریل سال 2022 منتشر شد که دو نویسنده دارد؛ «کی آدلا مک داول» نویسنده ای از لس آنجلس و GPT-3، روبات نرم افزاری که با تکنیک یادگیری ماشینی کار می کند ومتن هایی شبیه آنچه انسان ها می نویسند و می خوانند، تولید می کند.

این رمان اولین قدم همکاری انسان و روبات یا به تعبیر واضح تر «آدلا مک داول» با «GPT-3» نبود. در سال 2021 مک داول همچنین کتابی نوشته بود به نام «Pharmako-AI» که حاصل گفت وگوی بلند او با GPT-3 بود. در آن کتاب، مصاحبه کننده انسانی از یک ماشین سوال هایی می پرسید و ماشین جواب می داد. اما رمان اخیر از این حرف ها گذشته است. آدلا مک داول می گوید که برخی از پاراگراف های کتاب را او نوشته و برخی را GPT-3 و در متن نهایی کتاب چنان جملات و پاراگراف ها با هم ممزوج شده اند که او دیگر به یاد ندارد چه چیزی را خودش نوشته و چه چیزی حاصل کار GPT-3 است. پیش از این نیز روزنامه گاردین در سپتامبر سال

2020 به GPT-3 گفت که مقاله ای500کلمه ای بنویسد و به زبانی ساده  استدلال کند که چرا انسان نباید از هوش مصنوعی بترسد. GPT-3 هم هشت مقاله مختلف در این باره نوشت که ویراستاران روزنامه گاردین بخش های جالب هر مقاله را انتخاب کردند و آنها را در کنار هم قرار دادند و به یک مقاله تبدیل کردند. این مقاله در گاردین چاپ شد. به این ترتیب GPT-3 توانست یک مقاله همراه با استدلال بنویسد که قدمی جلوتر از تولید متن های ساده اخبار بود.