93سال پیش در چنین روزی در روستای امیرآباد تربت حیدریه پسری به دنیا آمد و نامش را «محمد» گذاشتند. پدرش محمدصادق قهرمان، از نوه های فتحعلی شاه قاجار و مادرش از تبار «ظل السلطان» بود. در خانه، همیشه سفره ادبیات فارسی پهن بود و حرف از فردوسی و سعدی و مولانا. محمد در چنین خانه ای قد کشید. او از همان کودکی، دلبسته شعر و شاعری بود و به این علاقه وفادار ماند. در نهایت مسیر زندگی قهرمان، طوری رقم خورد که در 28اردیبهشت 92 در مقبره الشعرای آرامگاه فردوسی، در جمع شاعران خفته به ابدیت پیوست. این مطلب، برش های کوتاهی از زندگی محمد قهرمان، شاعر صاحب سبک خراسانی است که فردا 10تیرماه، سالروز تولد اوست و استاد محمدرضا شفیعی کدکنی درباره بومی سرایی او گفته است: «حتی ملک الشعرای بهار آن خصوصیت یک شاعر محلی را به صورت کامل، آن گونه که قهرمان دارد، ندارد.»