کسانی که پیش از انقلاب فعالیت مذهبی و سیاسی داشتند، به یاد دارند که یکی از وجوه متمایز رساله عملیه امام با سایر مراجع در فصل پایانی آن بود. رساله های عملیه درباره فروع دین و دیگر مقررات دینی بود که برای هر مکلفی لازم بود که بداند؛ نماز، روزه، حج، ارث و... مجموعه ای از عناوین رساله های عملیه بود. ولی رساله های مراجع تفاوت هایی هم در فصل بندی داشت. ویژگی رساله امام این بود که بخش امر به معروف و نهی از منکر، یکی از مهم ترین بخش های آن بود و شاید به همین علت آن رساله غیرقانونی محسوب می شد. در بخش مزبور نیز عمده تکالیف معطوف به مبارزه با ظلم و ستم و بی عدالتی و... بود. ضمن اینکه آن را تحت شرایطی واجب نیز می دانستند.