قرآن می گوید: خدا را وارد زندگی ات کن؛ اگر خدا وارد زندگی ات بشود همه چیز درست است ولی به شرط اینکه درست وارد زندگی ات بشود: ا لم تر کیف ضرب الله مثلا کلمه طیبه کشجره طیبه اصلها ثابت و فرعها فی السماء توتی اکلها کل حین بإذن ربها؛ آیا ندیدی چگونه خداوند «کلمه طیبه» 

(و گفتار پاکیزه) را به درخت پاکیزه ای تشبیه کرده که ریشه آن (در زمین) ثابت، و شاخه آن در آسمان است؟ هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش می دهد.(ابراهیم /24) 

این آیه چقدر معنی می‏ دهد!    

می‏ گوید [ای انسان‏] این درخت (درخت توحید) را سالم نگه دار، آبیاری کن، نگذار ریشه این درخت در وجودت بخشکد، نگذار آفات به ریشه این درخت برسد. تو فقط وظیفه نگهبانی و باغبانی این درخت را داری،                                                                                 

اگر این درخت را نگه داری، میوه‏ های اجتماعی و اخلاقی خودش را برای همیشه و هر روز و هر ساعت به تو می دهد.

قرآن به زبان خودش می‏ گوید: توتی اکلها کل حین بإذن ربها؛  یعنی این درختی نیست که فصلی باشد، یک فصل میوه بدهد فصل دیگر نه؛ درختی نیست که کهنه و از ریشه پوسیده شود. تو فقط باید این درخت را نگهبانی و باغبانی کنی. درختی است جاوید و همیشگی که همیشه به تو میوه می دهد.