پس از پایان جنگ تحمیلی تا به امروز شاید هیچ برهه ای را نتوان یافت که زندگی عادی مردم این چنین به سیاست خارجی و تصمیمات دولت در این عرصه (که مهم ترین رویداد آن مذاکرات برای احیای برجام و رفع تحریم هاست) گره خورده باشد. از سوی دیگر فشار تحریم و تشدید وابستگی میان اقتصاد داخلی و مذاکرات هسته ای به ویژه در نزدیک به دو دهه گذشته موجب شده است که مردم توجه بیشتر و نگاه نقادانه تری به تصمیمات و روندهای شکل گرفته در عرصه سیاست خارجی داشته باشند. در نتیجه این تصور در مردم ایجاد شده است که بسیاری از روندهای شکل گرفته در سیاست خارجی برخلاف میل، اراده و منفعت آنان است و نوعی شکاف و واگرایی میان مطالبات خود