شهید مدافع حرم مهدی عزیزی، از پیشگامان و نخستین نیروهایی بود که در راه دفاع از حریم آل الله به سوریه رفت. وی اول مهرماه سال 1361 به دنیا آمد و در یازدهم مردادماه 1392 در دفاع از حرم حضرت زینب(س) در سوریه به دست تروریست های تکفیری به شهادت رسید.

یکی از دوستان این شهید در مصاحبه ای گفته است: مهدی همواره می گفت شهدا زنده اند و به این حرف اعتقاد قلبی داشت. ما این را در رفتار و عمل مهدی به عینه مشاهده می کردیم. برای همین همیشه به رفتار وکردارش توجه داشت، چون خود را در محضر خدا و شهدا می دید. هر زمان از کنار عکس شهیدی رد می شدیم، سلام می داد. یک بار از کنار عکس شهید ابراهیم هادی عبور کردیم. مهدی سلام کرد. باتعجب به مهدی گفتم: «مهدی جان حمدی بخوان، صلواتی بفرست، چرا سلام می کنی؟ در جوابم گفت: «ابراهیم زنده است و داره ما رو می بینه...»

در بخش هایی از وصیت نامه این شهید مدافع حرم آمده است: «دوست داشتم یک بار هم که شده آقا را می دیدم و بعد از این دیار فانی رخت برمی بستم... به تمام دوستان و آشنایان و تمام کسانی که این وصیت نامه را می خوانند بگویید هر کاری که می توانند بکنند تا مبادا آقا لحظه ای از آنها دلگیر و ناراحت شوند. از تمام دوستان و آشنایان تقاضا می کنم نگذارند رهبر انقلاب تنها و مظلوم بماند.»