مرداد ماه 98 بود، به انگیزه زادروز تولد استاد ابراهیم قنبری مهر (مبتکر ایرانی و سازنده پیشکسوت ساز)، میهمان منزلش بودیم. گفت و گویی با عنوان «سرپنجه های عشق بر پیکر های بی جان». او شاگرد و میراث دار اخلاق، منش و هنر استادش ابوالحسن صبا و تنها بازمانده مکتب او بود؛ آنچنان که هرگاه از صبا نام برده می شد اشک در چشمانش حلقه می زد. استاد قنبری مهر درآخرین گفت و گویش گفت: «صادقانه کار کردم و داشته هایم را که همان اسرار عشق است با صداقت به مردم کشورم هدیه کردم و تمام زندگی ام همین بوده و این پایان خط من است... و امروز خوشبختم و آرزویی ندارم. اگرچه زندگی ام پستی و بلندی های بسیاری داشت اما روزگارم را با وجدانی آسوده طی می کنم.»