قتل تلخ برومند نجفی، محیط بان کرمانشاهی بار دیگر بی پناهی محیط بانان و جنگل بانان ایران را اثبات کرده است. اما او تنها محیط بانی نیست که در این سال ها جانش را به واسطه حرفه اش از دست داده است. مهم تر از این اتفاق، نبود حمایت قانونی از محیط بان هاست. تناقض عجیبی است که بدانیم قانون در حالی محیط بان ها را مسلح کرده است که اجازه استفاده از سلاح را به آنها نمی دهد. اگر آنها از این سلاح در دفاع از جان خود استفاده کنند به دلیل نبود قانون باید پیامدهای آن را هم به جان بخرند. این مساله باعث مطرح شدن لایحه قانون حمایت از محیط بان ها شد؛ لایحه ای که همچنان هم با ابهاماتی روبه روست. باید بدانیم وضعیت ما در حمایت از محیط بان ها در ایران اسفبار است چرا که صاحب چند رکورد منفی در این زمینه هستیم و اتفاق مرگ تلخ برومند نجفی نشان می دهد این رویه نادرست همچنان ادامه دارد.