امیرهوشنگ ابتهاج، شاعر نام آشنا ملقب به سایه، در نوزدهم امردادماه درگذشت. به یاد او و حواشی پدیدآمده در پی درگذشتش بهانه ای شده است تا به دیدگاه و داوری نسل جوان درباره او و هم روزگارانش بپردازیم. در سال های گذشته سایه به برکت فضای مجازی و زیبایی و نغزی سروده هایش بیش از دیگر شعرای معاصر در مرکز توجه عموم و به ویژه جوانان جای گرفت. هرکس که اندک علاقه ای به ادبیات داشته باشد از اهمیت جایگاه و پایگاه سایه آگاه خواهد شد. شعرخوانی سایه در برابر دوربین، در حالتی که گویا غمی ژرف و سوزی سهمگین بر دل دارد، کارگر افتاده و توجه جوان غم زده گرفتار ایرانی را به خود جلب کرده است. امری که شعرای معاصر از آن کمتر بهره بردند و به رغم ارزش سروده های شان به اندازه سایه دیده نشدند.