یکی از مشهورترین جملات جرج اورول، به همین رمان برمی گردد که او باور داشت «تاریخ مشتمل است بر یک سلسله شیادی که توده های مردم را ابتدا به دام می کشند و با وعده ناکجاآباد به عصیان وادارشان می کنند و پس از آنکه توده ها وظیفه خویش را انجام دادند، از نو اسیر اربابان جدیدی می شوند.» طرح اولیه آن را زمانی نوشت که مساله پروپاگاندای نظام های تمامیت خواه ذهنش را درگیر کرده بود. گویا اواخر دهه 1930 متاثر از تجربیاتش در جنگ داخلی اسپانیا به نوشتن چنین داستانی فکر کرد. آن زمان نمونه های شاخصی مثل شوروی در شرق و آلمان و ایتالیا در اروپا را پیش چشم داشت و تشکیل و تداوم دیکتاتوری هایی را که به نام مردم حکومت