امام زین العابدین می فرماید: شب عاشورا، پس از آنکه امام حسین(ع) اجازه داد تا یارانش او را تنها بگذارند، و آنها نپذیرفتند، امام تاکید کرد که شما فردا چنان کشته می شوید که هیچ کس از شما، نجات پیدا نمی کند. آنها گفتند: ستایش خدایی را که به ما با کشته شدن با تو، شرافت بخشید! سپس حضرت برای آنها دعا کرد و فرمود: سرتان را بالا بگیرید و نگاه کنید! آنها به جایگاه و منزلگاهایشان در بهشت نگاه کردند، در حالی که امام حسین(ع) به ایشان می فرمود: فلانی! این جایگاه تو است. فلانی! این قصر تو است. فلانی! این درجه و مقام تو است. پس هر کدام از یاران با سینه و صورت خود، از تیرها و شمشیرها استقبال می کردند تا در بهشت به جایگاهش برسد.