در دو یادداشت قبلی ام با موضوع «آب» که عناوین «چرا با افغانستان فرق داریم؟» و «مشکل آب در کجاست؟» ابتدا از این گفتم که توسعه سیاسی اقتصادی یک جامعه، قبل از هر چیز وابسته به انباشت سرمایه است و بدون انباشت سرمایه، امکان عبور از دوره فئودالی به سرمایه داری صنعتی امکان پذیر نیست و توسعه سیاسی مربوط به جوامعی است که این اتفاق در آنها رخ داده باشد و طبیعی است که وقتی کشوری از حداقلی از نزولات جوی برخوردار نباشد، انباشت سرمایه در آن رخ نمی دهد که گام های ابتدایی در راه توسعه را بردارد و برای همین، در هیچ کشوری که دچار کمبود نزولات جوی است و خشکسالی و کم آبی از خصوصیات آن است، توسعه سیاسی رخ نمی دهد