دشمنان جامعه  ایمانی و اسلامی، به دو دسته تقسیم می شوند؛ گاه دشمنانی هستند که جامعه اسلامی را رقیب سرزمینی و جغرافیایی خود می بینند وگمان می کنند که قدرت یابی جامعه اسلامی و شکوفایی آن می توان جامعه آنان را با خطر مواجه سازد. گروهی دیگر از دشمنان جامعه اسلامی را رقیب گفتمانی خود می دانند و از تسلط ذهنی و قلبی گفتمان اسلام هراسان هستند. این گروه خطرناک ترین دشمنان جامعه ایمانی به شمار می روند.

قرآن گفتمان های موجود در میان بشریت را به دو دسته اصلی کفر و ایمان تقسیم می کند. گفتمان کفر به اسباب درونی و بیرونی به گفتمان های بسیاری تکثر می یابد، اما گفتمان اسلامی همواره یک گفتمان بیشتر نیست و آنچه از آن به نام شرایع یاد می شود، در حقیقت جلوه های همان اصل یگانه است که به سبب مقتضیات زمانی و مکانی، تغییراتی در آن داده شده است.