اقلیم عمدتا خشک یا نیمه خشک در فلات ایران، برای هزاران سال است که مسائل مهم مدیریت آب را به وجود آورده است که ایرانیان یاد گرفته اند با آن کنار بیایند. به ویژه، سامانه کانال زیرزمینی مشترک قنات امکان آبیاری مکان هایی را که اغلب دور از چاه ها قرار دارند، می دهد. قنات سامانه آبیاری مبتنی بر یک طرح اکولوژیکی است که از اوایل 550 قبل از میلاد توزیع آب را بر اساس گرانش انجام می دهد. با قنات بود که کشاورزی در ایران در طول تاریخ توسعه یافت و ستون فقرات اعصار مختلف تمدن ایرانی را فراهم کرد. زیرساخت های توزیع آب از یکپارچگی ارضی، مبادلات بین مراکز شهری و مناطق داخلی روستایی و قدرت اقتصادی کشور حمایت می کند. مدیریت آب ستون ثبات یا عامل بی ثباتی برای ایران بوده و هست.