ایران، نام وطن ماست اما به غیر از این سمبل کلامی-آوایی، نشانه های دیگری نیز وطن ما را بازنمایی می کنند. از تک تک اجزای تشکیل دهنده کوزه های یافت شده از محوطه باستانی سیلک در کاشان (مربوط به هفت هزار و پانصد سال پیش) ایران را بازنمایی می کند تا صدای دخترکی 8 ساله، متولد دانمارک هنگام مکالمه با مادر ایرانی اش که به او زبان فارسی را آموخته است. از نانوایی سنگک در لندن تا دیواره های تخت جمشید در موزه لوور پاریس. اما یک داستان نویس چگونه می تواند خودش را نشانه ای برای بازنمایی ایران کند؟ یک نمونه از این داستان نویسان، فخر دهقانان ایران، فردوسی است. از نظر ساختگرایی شاهنامه فردوسی متنی است که در رده