در زمان ناصرالدین شاه، زنان برحسب مرتبه ای که در نزد شاه داشتند، دارای حقوق خاصی بودند. زن های درجه اول ماهی هفتصدوپنجاه تومان و زن های درجه دوم از دویست تومان تا پانصدتومان و زنان موقت درجه سوم از یکصد تا یکصدوپنجاه تومان مقرری دریافت می کردند. همچنین زنانی که در نزد شاه از محبوبیت بیشتری برخوردار بودند، به تنهایی دارای خانه و تشکیلات مختص به خود بودند. آنها برای خود دربار کوچکی تدارک می دیدند که جدا از دیگران بود.