آیت الله کاظم صدیقی / امام جمعه موقت تهران

دعا در بیان قرآن کریم ارزشی انسانی است و کسی که از این گوهر بی نصیب است خدا به او نگاه نمی کند. دعا نیاز عمومی همه انسان هاست از این جهت که اتصال مادی بر تامین نیازهای بشر است. تنها پناهی که در ناکامی ها ایجاد می شود دعاست و هیچ گاه خداوند امید انسان را ناامید نمی کند. پناه بردن به خدا از همه نبودها و مشکلات در سایه دعا صورت می گیرد. دعا صیانت از آبرو است و خدا اجازه نداده که انسان، خطاهای خود را در مقابل دیگری بازگو کند و تنها در پیشگاه خودش توبه را جایز دانسته است. دعا برای لبیک گفتن به دعوت خداست و می توان با این امر، زمینه ای ایجاد کرد که مشکلاتی را که نمی توان برای کسی مطرح کرد، با خدا گفت. از نظر روانشناسی هم برای آرامش روانی تخلیه صورت می گیرد. خدا ستارالعیوب است و در دعا آنچه را ناگفتنی است می توان با او در میان گذاشت. خدا دلبری است که دلداری مثل او وجود ندارد. مفاتیح الجنان الحق از درهای بهشت است. درجات بهشت با درجات قرآن معنی می شود و مفاتیح نیز برگرفته از قرآن است.

بخشی از سخنان آیت الله کاظم صدیقی در مراسم یکصدمین سالگرد بزرگداشت پردیس مفاتیح الجنان