مهاجرت اتباع افغانستان به کشورمان در طول پنج دهه گذشته همواره مطرح بوده و در برخی دوره ها سرعت و شدت بیشتری گرفته است. نکته ای که در این میانه جلب توجه می کند، نبود برنامه ای جامع برای این پدیده و مدیریت آن با هدف حفظ منافع ملی است. گویاترین شاهد این مدعا علاوه بر نبود آمار و ارقام قابل اعتماد درباره تعداد مهاجران مجاز و غیرمجاز، عدم اشاره و استناد مسئولان امر به دستاوردهای مطالعه ای با هدف تعیین حد مجاز مهاجرپذیری با رعایت ملاحظات مرتبط با منافع ملی است. به بیان دقیق تر اظهارنظر درباره این پرونده بیشتر از اینکه با استناد به آمار و اطلاعات دقیق باشد، فارغ از موضع موافق یا مخالف تحلیلگر، فقط براساس قضاوت های احساسی صورت می گیرد.