روش تاریخ مفهومی به مطالعه جوامع گذشته و تغییرات اجتماعی با بررسی چگونگی تغییر مفاهیم سیاسی و اجتماعی اساسی در گذر زمان معطوف است. بنابراین تاریخ مفهومی رویکردی به مطالعه تاریخ است که از تحلیل زبان به قصد مطالعه اوضاع اجتماعی و روابط اجتماعی گذشته استفاده می کند. چنین می شود گفت که تحلیل های زبان شناختی «ابزار» و جامعه «موضوع» تاریخ های مفهومی ا ست. در عمل، تاریخ مفهومی با تمرکز بر یک مفهوم اجتماعی عمده یا اصطلاحا یک «مفهوم اساسی تاریخی» محقق می شود. از نمونه های این مفاهیم اساسی واژه هایی همچون «جامعه»، «دموکراسی»، «خانواده»، «کار» و «عقاید سیاسی»