اگر دنیای مدرن یک نعمت فاخر و راهگشا و ستم سوز به مظلومان و محرومان و تنهایان داده باشد همانا نعمت ارتباطات و توسعه روزافزون شفافیت است و داغ دلی که ستمگران و مستبدان و اشغالگران و متجاوزان از خبرنگاران و رسانه ها چشیده اند شاید از هیچ جماعت دیگری دریافت نکرده باشند. هرجا خبرنگار صادق و مستقل و شجاعی هست گویی همه مردم آنجا هستند و هرجا رسانه ها محکوم به ضعف و محدودیت و نابلدی و جانبداری شوند باید به خدا پناه برد و از بروز انواع کژی ها و ستم ها و فسادها ترسید. بی دلیل نیست که اسراییل در جنگ غزه تاکنون 67 خبرنگار را کشته است تا اخبار جنایت هایش جهان را تکان ندهد. اگر در جریان قتل عام صبرا و شتیلا و ماجرای تل زعتر مثل امروز خبرها به سرعت به سراسر جهان مخابره می شد احتمالا افکار عمومی جهان مثل این روزها عکس العمل بزرگی نشان می داد و قابلیت های یک رژیم نژادپرست را همان روزها کاملا حس می کرد. هرچند جنایت 4هفته ای اسراییل در غزه نسبت به جنایت های گذشته اش بسیار گسترده تر است ولی این بار رسانه های مستقل با تمام توان پا به میدان گذاشتند و چنان عرصه را بر قصابان غاصب تنگ کردند و جنگ روانی دولت اسراییل و حامیانش را مغلوبه ساختند که تاکنون سابقه نداشت. زیر همین فشار افکار عمومی تهیج شده بالاخره دولت نژادپرست تل آویو مجبور به پذیرش آتش بس شد و موقتا کشتار زنان و کودکان را متوقف کرد. شاید اسراییل برای ازبین بردن حماس و بدتر از آن کوچاندن اهالی غزه حساب همه چیز را کرده بود ولی فکرش را نمی کرد که ده ها خبرنگار از جان خویش مایه بگذارند و دنیا را با واقعیت این جنگ آشنا سازند. در مقابل همکاران خبرنگار و مظلوم در غزه و مرز لبنان باید سر تعظیم فرود آورد و یاد و راه شان را گرامی داشت. سزاوار نیست انجمن ها و اتحادیه ها و صنوف خبرنگاران و روزنامه نگاران جهان از کنار این واقعه تکان دهنده عبور کنند و قتل بی سابقه 67 خبرنگار در این مدت کوتاه را یک حادثه قلمداد کنند. ضروری است هیاتی در این رابطه تشکیل شود و میزان عمدی بودن این کشتار را توسط ارتش اسراییل مورد بررسی قرار دهد و نتایج آن به اطلاع جهانیان برسد.

دوستان محترم انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران به موقع بیانیه ای صادر و خواستار حفاظت از جان خبرنگاران حاضر در جنگ غزه شدند، جا دارد همچنان در این زمینه فعال باشند و با نامه نگاری های خود به انجمن های جهانی ضمن محکوم کردن اقدام علیه خبرنگاران خواستار اتخاذ یک موضع واحد از سوی همه خبرنگاران و روزنامه نگاران دنیا فارغ از گرایش های گوناگون خود شوند. چنین اقدامی موجب تحکیم نهاد خبرنگاری در جهان خواهد شد و دولت ها که اغلب دل خوشی از خبرنگاران مستقل ندارند را به پذیرش حقوق آنها و بسط زمینه فعالیت شان وادار کنند. در هر قشر و صنفی افراد فرصت طلب و منفعت پرست وجود دارد و اگر در میان خیل عظیم خبرنگاران جهان عده ای منافع خود را بر افشای قانونمند واقعیت ها ترجیح می دهند نبایدسلامت و شجاعت جامعه خبرنگاری جهان را زیر سوال برد. اگرچه لابی های سیاسی اسراییل در همه زمینه ها قوی عمل می کنند ولی بااقدام و پیگیری مصرانه انجمن های صنفی چه بسا بنای یادبودی برای 67 خبرنگار کشته شده در فلسطین برپا و یک روز جهانی به نام شان تعیین شود. فکر نکنم تاکنون دولتی این تعداد خبرنگار را طی چند هفته کشته باشد لذا خبرنگارکشی را هم باید به صفات ممتاز رژیم آپارتاید اسراییل اضافه کرد.