قبل از بازی اول فینال اصلا فکرش را نمی کردم اما بعد از فینال حدس می زدم دعوتم کنند. خوشحالم که حدسم درست از آب درآمد.

نه هنوز خستگی بازی فینال از تنم بیرون نرفته، اما اردو هم خوب است.

در واقع نه من که همه بازیکنان در پلی آف و دور نیمه نهایی و نهایی لیگ برتر ثابت می کنند، سطح کارشان چطور است. بازی های اول برای من کار خیلی سخت بود بویژه در بازی با اردکان، اما بازی به بازی بهتر شدم، البته کادر فنی و هم تیمی هایم مثل مسعود غلامی و بقیه بچه ها خیلی به من کمک می کردند و روحیه می داند تا در زمین استرس کمتری داشته باشم و در عوض با عملکرد بهتر خودم را نشان دهم. خیلی از بچه ها در بازی فینال کمکم کردند، حتی وسط زمین مدام درحال روحیه دادن به من بودند. آنها می گفتند باید بازی را دربیاوری، مسعود غلامی و حضرت پور شاید بیشتر از بقیه هوایم را داشتند و همین باعث شد تا در فینال خوب کار کنم.

راضی ام. اما خیلی دوست داشتم تجربه سال اول پاسوری در لیگ برتر با قهرمانی تمام شود که نشد. معمولا تیم ها با پاسورهای باتجربه قهرمان می شوند، من می خواستم این تابو را بشکنم و ثابت کنم پاسور جوان هم می تواند تیم را قهرمان کند، اما نشد.

نمی دانم چطور می شود، سعید معروف اسطوره والیبال ایران است، ولی همه تلاشم را می کنم تا پاسور خوبی شوم و بتوانم در لیگ های اروپایی بازی کنم و همین طور در تیم ملی.

کارم خیلی سخت است. درحال حاضر من، عرشیا به نژاد و علی رمضانی در اردو هستیم. محمد وادی هم بیاید کار سخت تر می شود. اما من تلاشم را می کنم و 100 درصد توانم را می گذارم در تمرینات. حالا پائز بیاید شاید انتخاب شوم، شاید هم نه. اما من همه تلاشم را می کنم.

نه. ناامید نمی شوم حتی اگر خط بخورم. به هرحال من پاسور جوانی هستم و راه درازی دارم، تلاشم را بیشتر می کنم تا به خواسته ام برسم.

او، همکارانش در کادر فنی تیم شهداب یزد و حتی مدیر باشگاه خیلی به من کمک کردند، خیلی روحیه می دادند و می گفتند، تو باید خودت را ثابت کنی تا معلوم شود مومنی مقدم با خط زدن تو اشتباه کرده است. همین ها باعث شد تا تجربه پاس دادن در سال اول لیگ برتر برایم خاص شود. از همه آنها متشکرم.

اتفاقا پاسور خارجی تیم ما پاسور خوبی بود. اما به خاطر اینکه من از اول فصل با بچه ها بیشتر تمرین کرده بودم، با آنها هماهنگ تر بودم تا پاسور خارجی که نیم فصل دوم آمده بود، به خاطر همین در بیشتر بازی ها من پاس می دادم، در واقع ذخیره بودن پاسور خارجی به خاطر ضعفش نبود. او اتفاقا پاسور خیلی خوبی است و حضور من یا او در زمین بستگی به سیستم و تاکتیک تیم در بازی ها داشت. چرا که سیستم کار میلوش آرسنوسکی فرق داشت. حضور من یا میلوش بستگی به تیم مقابل داشت که برابر چه تیمی باشد.

با اینکه تمجیدها روحیه و انگیزه خاصی به من می داد، اما هیچ وقت نگفتم من به قله رسیدم و کار تمام است، بلکه تلاشم را بیشتر می کردم تا پیشرفتم متوقف نشود، نمی خواستم بگویند تا دو تا تعریف شنید انگیزه اش کم شد. من همه جوره مایه می گذاشتم تا تیمم برنده بازی باشد اما والیبال است دیگر. حیف با باخت در فینال، حسرت قهرمانی در دل مان ماند.

بازی سعید معروف را خیلی دوست دارم و معمولا بازی هایش را تماشا می کنم. بجز او بازی های حیاتای، دچکو و رزنده را هم دوست دارم، اما سعید معروف چیز دیگری است. سعی می کنم تکنیک های او را تمرین کنم. هرچند هر پاسور یک سبک دارد. او اسطوره است و نمی دانم به او می رسم یا نه؟