آرشیو پنجشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، شماره ۶۷۶۱
دانش
۱۵
فناوری های پیشرفته

ظهور چهره های گمشده عکس های قدیمی

فراز سهیلی آزاد
منبع: Science Alert

تیمی از محققان کانادایی و آمریکایی نتایج باورنکردنی را هنگام بازیابی عکس های اولیه پوسیده و قدیمی را با روشی به نام تصویربرداری سنکروترون که در آن از پرتوهای اشعه ایکس برای شناسایی دقیق ترکیبات مواد استفاده می شود، نشان داده اند.

مرحله ابتدایی این روش انجام تجزیه و تحلیل های شیمیایی برای تشخیص محل خوردگی ها و آسیب روی یک عکس قدیمی است. پس از مشخص شدن آن، می توان در جهت خلاف روی عکس کار کرد تا مشخص شود که در حالت اولیه ترکیبات چه بوده اند که حالا دچار خوردگی شده اند.

عکس های اولیه یا داگرئوتیپ ها در اواسط دهه 1800 رایج بودند و در واقع تصاویری بودند که روی صفحات مسی که از نظر شیمیایی حساس به نور بودند، نقش می بستند. جنس این تصاویر به گونه ای است که به مرور زمان دچار تخریب می شود و تلاش برای تمیز کردن آنها می تواند آسیب را بدتر کند. اکنون به نظر می رسد دانشمندان راهی برای بازگرداندن این عکس های قدیمی پیدا کرده اند. تسون کنگ شام، از شیمیدان های دانشگاه وسترن در کانادا، می گوید: «ظهور مجدد تصاویری که برای همیشه گم شده بودند، بسیار هیجان انگیز است. ما با این روش به تصاویر افرادی دست پیدا می کنیم که در قرن نوزدهم زندگی می کردند و به داده های جالبی در مورد تاریخ و فرهنگ آن زمان دست پیدا می کنیم.»

اجرای تجزیه و تحلیل تصویربرداری سنکروترون روی تصویری قدیمی برای محققان میزان دقیق نقره و جیوه عناصری که برای تشکیل تصویر ضروری بوده اند در هر نقطه از عکس را مشخص کرد؛ بنابراین می توان از این داده ها برای بازسازی مجدد تصویر استفاده کرد.

این پژوهش جدید که بر مبنای داده های مطالعات قبلی شکل گرفته است، نشان می دهد تا زمانی که ذرات تصویر که در معرض خوردگی بوده اند دست نخورده باقی بمانند، این روش بازیابی قابل انجام است. همچنین اطلاعات جدیدی در مورد نحوه استفاده ایمن از پرتوی ایکس در این فرآیند ارائه می کند؛ پرتوهای خیلی شدید می توانند خودشان باعث آسیب های جدیدی شوند. محققان می گویند روش آنها ظرفیت زیادی برای کاوش در میراث فرهنگی اواسط قرن نوزدهم دارد. بسیاری از داگرئوتیپ ها در موزه ها و گالری های سراسر جهان به نمایش گذاشته می شوند و این روش می تواند چیزهای بیشتری را در مورد ظاهر، نحوه لباس پوشیدن و زندگی مردم در آن دوره نشان دهد. علاوه بر این، این فرآیند ممکن است برای انواع مختلفی از میراث فرهنگی که در آن خوردگی یا تخریب رخ داده است، مانند مصنوعات باستان شناسی و فسیل هایی که نیاز به بازسازی دارند، نیز به کار گرفته شود.