شهیدعلی شفیعی، 21 مهر سال 1339 در مشهد متولد شد. وی از جوانان فعال روزهای انقلاب در مشهد بود.آن هایی که در راهپیمایی ها و درگیری های مردم با نیروهای شاه شرکت داشتند، یادشان هست که علی شفیعی چطور یک جوان زخمی را از میدان درگیری به گوشه ای کشید و یا در نیمه شب حکومت نظامی، وقتی ماموران به دنبال گروه شان توی خیابان دویدند، چگونه با به خطر انداختن خود، جان بقیه را نجات داد. دوران دفاع مقدس به جبهه رفت و چند باری هم زخمی شد اما از بیمارستان فرار می کرد و با زخم هایش، دوباره به جبهه بر می گشت. تا اینکه سرانجام، اردیبهشت سال 1365 دیگر هیچ خبری از او نمی شود و جاویدالاثر می شود، تا اینکه 9 سال بعد پیکر مطهرش را پیدا می کنند و در بهشت رضا(ع) آرام می گیرد.

خواهر شهید علی شفیعی در خاطره ای از او می گفت: مدتی بود برای برادرم خواستگاری می رفتیم، ولی دختری که دنبالش بودیم را پیدا نمی کردیم. روزی حین صحبت ها همسایه مان گفت: «دختر عمه ای دارم که بسیار متدین است. فکر می کنم برای علی مناسب باشد.»برادرم آن زمان هجده سال داشت. وقتی خواستگاری رفتیم علی خودش شروع به حرف زدن کرد؛ او اصلا در مورد سن، تحصیلات و حرف هایی که معمولا در خواستگاری رد و بدل می شود صحبت نکرد؛ تمام حرف هایش درباره انقلاب بود. مثلا می پرسید:«امام خمینی کی وارد ایران شده؟ نظرتان درباره شخصیت امام چیست؟ و سوالاتی از این قبیل. خدا را شکر با همان دختری که دنبالش می گشت ازدواج کرد؛ چون همسر علی از همه نظر مناسب او بود.