آرشیو پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۳، شماره ۲۳۷۹۵
معارف
۶
پرسش و پاسخ

پرسش و پاسخ ها پیرامون امام زمان(ع)

1- کشته شدن نفس زکیه و صیحه آسمانی

1-عبایه ابن ربعی اسدی» گوید: بر حضرت علی(ع) وارد شدیم با چهار نفر دیگر که من پنجمین و کوچک ترین آنها بودم... حضرت فرمودند: آیا نمی خواهید شما را از پایان دولت خاندان فلان باخبر سازم؟ عرض کردیم: آری یا امیرالمومنین! بفرمایید. فرمود: کشتن شخص محترمی در روزی که خدا آن را محترم دانسته در شهری محترم از قومی از قریش. سوگند به کسی که دانه را شکافت و انسان را آفرید که آنان بعد از کشتن او جز پانزده شب مهلت حکومت کردن پیدا نخواهند کرد. عرض کردیم: آیا پیش از این واقعه یا بعد از آن چیز دیگری اتفاق نخواهد افتاد؟

حضرت فرمود: شنیدن صیحه ای در ماه رمضان که بیداران را به وحشت اندازد و خفتگان را بیدار کند و بانوان پرده نشین را از پس پرده بیرون می کشد.(غیبت نعمانی، ص 420)

2- سرنوشت یهودیان در فلسطین

سرنوشت یهودیان در فلسطین به کجا می انجامد؟ روایتی در عقاید الامامیه اثنا عشره آمده که: زود است که یهود از غرب برای ایجاد کشور و دولت بیاید. پرسیدند: عرب ها در آن موقع کجا هستند؟ فرمود: در آن زمان عرب ها از ما جدا هستند و اتحاد ندارند. اما به زودی نیروهایی اهل کارزار از عراق حرکت می کنند و شریک می شوند، و همه حرکت می کنند برای آزادی فلسطین و میدان جنگی برپا می شود چه معرکه ای؟... تا اینکه یک یهودی هم در سرزمین فلسطین باقی نمی ماند.(معانی الاخبار، شیخ صدوق)

3- گناهان مردم در آخرالزمان یا خروج دجال

امام علی(ع) روزی برای مردم خطبه خواند و پس از حمد الهی فرمود: مردم قبل از آنکه مرا از دست بدهید آنچه را که می خواهید بدانید از من بپرسید و این مطلب را سه بار تکرار کرد. در این هنگام «صعصعه ابن صوحان» بلند شد و پرسید: «یا اباالحسن! دجال چه وقت خروج می کند؟ حضرت فرمود: بنشین، خداوند کلام تو را شنید و می داند منظورت چه بود. در این مورد سوال، شنونده داناتر از سوال کننده نیست ولکن خروج دجال علامات و نشانه هایی دارد که این علامات پی درپی ظاهر می شوند و اگر می خواهی علامات آن را برای تو بگویم؟ «صعصعه» عرض کرد: بلی یا امیرالمومنین! آنگاه امام فرمود: بدان که یکی از علامات آن این است که مردم نماز را می میرانند و دفن می کنند و امانات را ضایع می کنند و دروغ گفتن امری عادی می شود و رباخواری شایع می شود و رشوه خواری رایج می شود و برج سازی رواج پیدا می کند و دین فروشی رونق می یابد و سفیهان حاکم می شوند و... صله ارحام بین اقوام و مردم نیست و هرکس دنبال هوا و هوس خویش است و قتل و خونریزی کار سهلی است... سلاطین اهل فسق و وزرا اهل ستم هستند... گناه علنا انجام می شود... قرآن ها زیور می شوند... و کسی دنبال وفای به عهد نیست. (بحارالانوار، ج 52، ص 193)

4- قیام در شام

«مغیره ابن سعید» از امام باقر(ع) روایت کرده که فرمود: امیرالمومنین(ع) فرمود: هنگامی که دو نیزه در شام با هم برخورد کنند، به نبرد برنخیزند مگر آنکه آیتی از آیات خداوند آشکار شود. عرض شد: یا امیرالمومنین! آن آیت چیست؟ حضرت فرمود: زلزله ای در شام رخ می دهد که بیش از صد هزار نفر در اثر آن به هلاکت می رسند، خدا آن را رحمتی برای مومنان و عذابی برای کافران قرار می دهد، چون چنین شد، به سواران مرکب های خاکستری بنگرید و نیز به پرچم های زرد که از سوی مغرب زمین هجوم می آورند تا به شام برسند و این به هنگام بزرگ ترین بی تابی و اندوه و مرگ سرخ است.

وقتی چنین شد، به فرو رفتن قریه ای از دمشق که به نام «حرستا» خوانده می شود بنگرید و پس از آن زاده(هند) جگرخوار از سرزمین خشک خروج کند تا بر منبر دمشق نشیند (و بر مصدر امور آنجا قرار گیرد) و چون این جریان واقع شد، منتظر قیام حضرت مهدی(عج) باشید.(غیبت نعمانی، ص 495) شایان ذکر است توصیف علائم، حوادث و وقایع آخرالزمانی فقط در حد یک چشم انداز کلی از روند حوادث و تحولات جهان به سوی آن دوران ظهور را دارد و در روایات ما منع شده ایم که زمان ظهور حضرت را تعیین کنیم «کذب الوقاتون» (کمال الدین، ج 2، ص 48) و دیگر اینکه نباید مصداق سازی کنیم و حوادث و تحولات جاری را با روایات تطبیق دهیم. (دانش نامه امام مهدی، ج 8، ص 150)