ما آدم های عجول، گاهی برای رسیدن به خواسته هایمان اصرار داریم و دوست داریم خیلی زود به آنها برسیم. بدون اینکه توجه داشته باشیم که ممکن است این خواسته برایمان مفید نباشد. حتی گاهی برای رسیدن به این آرزوها، تلاشهای زیادی می کنیم اما چون به آن نمی رسیم زبان به گلایه باز می کنیم. غافل از اینکه حکمت تو در نرسیدن یا دیر رسیدن به آن است.

ای خدایی که با نعمت هایت با ما اظهار دوستی می کنی!

ما را بخاطر خواسته های نابجایمان ببخش و آن چیزی را نصیبمان کن که رضای خاطر تو در آن است. همین!