دونالد ترامپ، رییس جمهور امریکا، در نخستین سفر بین المللی خود خاورمیانه را برگزید. او در سه شنبه 23 اردیبهشت با شکوه و اجلال فراوان وارد آسمان عربستان سعودی شد. پس از پذیرایی در کاخ المیامه، به مجمع اقتصادی سعودی- امریکا در جمع صدها کارآفرین و سرمایه گذار عربستانی- امریکایی حاضر شد. ترامپ در سخنرانی اش بیش از آنکه به موضوع نشست بپردازد، به ایران پرداخت. کاری که در قطر و امارات نیز در طول سفر چهار روزه خود ادامه داد. چنانکه 78 بار نام ایران را برد و 48 دقیقه از صحبت هایش را به ایران اختصاص داد.

اما سخنانش در مجمع اقتصادی عربستان، متفاوت از همیشه، متفاوت از شیوه همه رییسان جمهور و درخور تامل های بسیار و شایسته پاسخ مناسب است. او در این سخنرانی، ابتدا به تعریف و تجلیل از رشد و پیشرفت های کشورهای میزبان پرداخت. آنگاه به مقایسه آنها با ایران روی آورد و به سرزنش ایران پرداخت. او در این مقایسه تحقیرآمیز گفت: ایران باید از عربستان سعودی درس بگیرد. عربستان صحراها را به زمین کشاورزی تبدیل می کند و ایران زمین های کشاورزی را به صحرا. ترامپ به بی برقی و بی آبی ایران اشاره کرد و افزود: «در حالی که بلندترین آسمان خراش های جهان در جده و دوبی ساخته می شوند، ساختمان های تاریخی در تهران در حال فروریختن هستند.»

اما پاسخ: جناب آقای رییس جمهور! نخست اینکه ما یکایک مردم سرزمین فرهنگ و تاریخ، ایران، در بلندای تاریخ با مردمان این سرزمین ها زیست کرده ایم. ما در گذار روزگاران آنها را دیده ایم. ما برایشان تاریخ نوشته ایم. ما دستور زبان عربی را برای گرامیداشت زبان عربی تدوین کردیم. سیبویه این کار مهم را انجام داده بود. سخنوران، شاعران، مورخان و دانشمندان ایرانی مانند طبری، ابوریحان، ابوعلی سینا، زمخشری، زکریای رازی و بسیار و بسیاری دیگر با خلق آثار فاخر به زبان عربی موجب بقا، رشد و شکوفایی زبان عربی در درازنای تاریخ شدند.

کاری که اگر نمی کردند، معلوم نبود زبان عربی که زبان دین مان بود، بتواند به حیاتش ادامه بدهد. ضمن آنکه ایرانیان، دولت داری و شیوه اداره کشور را به خلفا و حکومت طولانی مدت عباسیان در بغداد آموختند.

در تاریخ معاصر و از نیمه های قرن بیستم به بعد که نفت در این کشورها شکوفا شد، مردم ایران نخستین شاهدان رشد و پیشرفت و شکوفایی برادران مسلمان خود در این کشورها بوده اند. ما یکایک مردم ایران، هرگونه رشد و پیشرفت همسایگان جنوبی خود را با افتخار می ستاییم. ما برای برادران و خواهران مسلمان خود در کشورهای جنوب خلیج فارس، رشد و شکوفایی های بیشتر را آرزو می کنیم و دعای خیرمان همواره پشت سر آنان است.

ما به عنوان کشوری در خاورمیانه، خوب می دانیم که رشدیافتگی کشورهای همسایه تا چه میزان ارزشمند است. ما آرزو می کردیم تمامی همسایگان ما در شرق و غرب و شمال، مانند کشورهای جنوبی از رشد، پیشرفت و ثروت کافی برخوردار بودند، زیرا که نعمت و برکت و خوشبختی آنها نصیب ما هم می شد. به علاوه آنکه، گرفتاری هایشان در کشور ما سرریز نمی کرد.

اما حالا نگاهی به مقایسه شما بیفکنیم. آیا ما واقعا از کشورهایی که شما به آنجاها سفر کردید و مورد اجلال و اکرام قرار گرفته اید، باید درس بگیریم؟

آقای رییس جمهور! در هر سه کشوری که شما وارد شدید، نیروهای نظامی شما پایگاه های بزرگ و گسترده ای دارند. سربازان و افسران شما در آن کشورها رژه می روند و صبحگاه و شامگاه اجرا می کنند. این کار برای نیروهای مسلح شما در ایران یک بار اتفاق افتاد: در جنگ جهانی دوم، زمانی که ایران بسیار ضعیف بود و رییس جمهور روزولت در خیابان امیرآباد تهران، از افسران و سربازان امریکا سان دید. این در حالی بود که تهران دچار قحطی شده بود و در خیابان ها و خانه ها لقمه ای نان پیدا نمی شد. آقای رییس جمهور! این اتفاق برای هیچ کدام از روسای جمهور گذشته، حال و آینده امریکا در ایران، دیگر و هرگز تکرار نخواهد شد.

آقای رییس جمهور! این اتفاق شوم در میانه جنگ جهانی دوم با حضور رییس جمهور روزولت در حالی در ایران اتفاق افتاد که در جنگ جهانی اول نیز وضعیت به همین منوال بود. در آن جنگ نیز با آنکه ایران اعلام بی طرفی کرده بود، اما از هر سو مورد تهاجم نیروهای انگلستان، روسیه و عثمانی قرار گرفت. در ایران چنان قحط سالی به وجود آمد که بر مبنای شواهد و منابع تاریخی، میلیون ها ایرانی از گرسنگی جان باختند.

در پایان جنگ جهانی دوم، استان آذربایحان ایران که به اشغال شوروی درآمده بود، با گرفتاری های بسیار از اشغال خارج شد. ایران در پایان جنگ از آلمان و ژاپن ویران تر، زخمی تر و گرسنه تر بود. در حالی که ایران پل پیروزی و نفت ایران سوخت ماشین جنگی در هر دو جنگ بود.

آقای رییس جمهور! شما هواپیماهای مسافری و جت های جنگنده پیشرفته زیادی را به این کشورها فروخته اید یا خواهید فروخت. بسیار مبارک باشد. اما آیا تعمیرکاران این کشورها حق دارند یک قطعه کوچک، حتی یک پیچ یا مهره این جنگنده ها و هواپیماها را باز، بسته یا تعویض یا تعمیر کنند؟ البته که هرگز! در پیش از سال 1979 که شما به آن اشاره کردید، وضعیت ایران نیز در تمامی تجهیزات رزمی و نظامی که از کشور شما خریداری می شد، درست بر همین احوال بود. تعمیرکاران و کاربران ایرانی کوچک ترین حق و اجازه ای در این کار نداشتند. آنها فقط می توانستند کاربر نهایی این تجهیزات باشند. اما امروز هواپیماهای اف-4 و اف-14 در ایران تعمیر و نگهداری و حتی ساخته می شوند. ایران در ساخت و توسعه تا بدان جا پیش رفته است که آوازه اش در جهان پیچیده و بعید است که شما و مشاوران ارجمند شما از آن بی خبر باشید. در بخش کشاورزی و بی آبی؛ منابع نگاشته شده در سرآغاز قرن بیستم، از جمله کتابی با نام (تذکره جغرافیای تاریخی ایران) نوشته آکادمیسین گرامی روس، استاد واسیلی بارتولد نشان داد که ایران در نزدیکی های قرن بیست و یکم دچار کم آبی و خشکسالی خواهد شد. علاوه بر این یافته های تحقیقی، تغییرات آب و هوایی در اثر گازهای گلخانه ای تولید شده از کشورهای صنعتی شما، در وضعیت کنونی آب و هوایی ایران و خاورمیانه نقش اساسی دارند. این وضعیت آب البته باید مدیریت می شد. اما آیا در کشورهایی که میهمان شان بودید، صحراها به زمین های کشاورزی تبدیل شدند؟ از دهه هفتاد قرن بیستم، کشور همسایه عربستان سعودی، اقدام به برداشت از آب فسیلی برای توسعه کشاورزی و بیابان زدایی کردند. اما با گذشت چند دهه، ذخیره آب فسیلی به انتها رسید و کشاورزی های به وجود آمده تعطیل شد و صحراهایی که به زمین های کشاورزی تبدیل شده بودند، بار دیگر صحرا و بیابان شدند. همین وضع برای کشور امارات که شما از آن نام بردید هم صادق است. این کشورها تقریبا تمامی نیازهای کشاورزی خوراکی و لبنیاتی و حتی بطری های آب معدنی خود را از دیگر کشورها وارد می کنند. چیزی که در ایران و فروشگاه های ایرانی اصولا معنا ندارد.در بخش ساخت و ساز، شما برج های بسیار زیبا و کاخ های درخشان همسایگان ما را دیده اید. ما هم تایید می کنیم که حقیقتا زیبا و شکوهمند هستند. اما آقای رییس جمهور! چند کارگر، مهندس و آرشیتکت وطنی در خلق آن آثار با شکوه شرکت داشتند؟ چند درصد مصالح ساختمانی بومی بوده است؟ تقریبا هیچ. در ایران اما خبرنگاران شما می توانند نشان دهند که ساختمان سازی و راهسازی در چه حدی از اعجاز با کارگران، مهندسان، آرشیتکت ها و مصالح تماما بومی و وطنی ساخته می شود. بناهای سحرانگیز تاریخی ایران یکی از مقصدهای بسیار جذاب گردشگران اروپایی و غربی است . توصیه می کنیم با رفع تحریم، اجازه دهید گردشگران امریکایی نیز از این اعجازهای تاریخ لذت ببرند. ایران اکنون صدها کیلومتر مترو پیشرفته و میلیون ها کیلومتر لوله کشی گاز دارد. لوله کشی گاز ایران چند بار می تواند دور کره زمین بچرخد. اینها حقایقی است که رسانه های کشور شما می توانند با دقت پوشش دهند. بیماران کشورهای همسایه برای درمان و مداوا به بیمارستان های فوق پیشرفته ایران مراجعه می کنند. دانشگاه های ایران سالانه هزاران مهندس، پزشک و متخصص تربیت می کنند. همه این پیشرفت ها در هجوم تحریم ها و فشارهای حداکثری شما رخ داد که ایران و کشورهای منطقه را آزرده است. در همین روزها نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برقرار است که نمادی خیره کننده از کتاب، دانش و فرهنگ در ایران است.راستی چند کتاب در آنجاها دیده اید؟ آقای رییس جمهور! از شما متشکریم که به ما شاخه زیتون هدیه دادید. دستگاه دیپلماسی کشور ما به یقین به این اقدام صلح جویانه شما عنایت کامل خواهند داشت. اما آقای رییس جمهور! شما تهدیدهای فراوانی هم به کشور ما داشته اید. در این نوشتار گوشه ای از آنچه که در دو جنگ جهانی بر سر مردم ایران آمد، جنگی که اساسا اروپایی و امریکایی بود، برای تان گفتیم. تهدیدهای شما در خاورمیانه را شنیدیم. اما شما و مشاوران شما هم خوب است بشنوند که ما هم با تمام وجود برای صلحی پایدار و منصفانه با شما آماده ایم. اما در عین حال توصیه می کنیم توانایی های نظامی نیروهای مسلح ایران را به آزمایش نگیرید. اگر بخواهید به آزمون توانمندی های ویرانگر نیروهای مسلح ایران بپردازید، آنگاه به زیان همه طرف ها و ثبات منطقه خواهد بود. ایران اکنون یک قدرت خودساخته نظامی در جنگ متعارف است. همان قدر که در آموزه های دینی خود از سلاح های هسته ای و کشتار جمعی دوری می کند، در سلاح های متعارف، همتا ندارد. در پایان توصیه می کنیم ایران بزرگ را با همین ویژگی هایی که از دل هزاران سال تجربه های تلخ تاریخی دارد، بپذیرید. ما خالصانه و صمیمانه پرچم صلح را برافراشته ایم. شاخه زیتون شما را در ویژه ترین صفحه تاریخ بلندآوازه کشورمان ثبت خواهیم کرد و قدر خواهیم دانست. سربلند و پر آوازه باشید.