وقتی لوکا مودریچ روز شنبه برای آخرین بار از زمین ورزشگاه برنابئو خارج شد، او را به عنوان یک اسطوره رئال مادرید بدرقه کردند. این هافبک 39 ساله پنجشنبه قبل اعلام کرده بود که بازی مقابل رئال سوسیداد آخرین بازی اش در این ورزشگاه افسانه ای خواهد بود، چراکه در تابستان از باشگاه جدا می شود. او همچنین به نظر می رسد تایید کرده که در جام باشگاه های جهان با فرمت جدید حضور خواهد داشت؛ فرصتی برای آخرین بدرقه با لباس لوس بلانکوس. دستاوردهای مودریچ طی 13 سال حضورش در رئال مادرید خود گویای همه چیز است. او مسن ترین بازیکن تاریخ باشگاه است، 590 بازی انجام داده و انبوهی از جام ها را بالای سر برده است، از جمله چهار قهرمانی لالیگا، شش قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و دو جام حذفی اسپانیا. در نوامبر 2023، مقاله ای منتشر کردیم که در آن افراد مختلفی از دوران حرفه ای این برنده توپ طلا در سال 2018 درباره معنای مودریچ برای خودشان صحبت کردند، آن هم در آستانه بازی پانصدم او برای رئال که تا آن زمان تنها 14 بازیکن در تاریخ باشگاه به این عدد رسیده بودند. در حال حاضر تنها هشت نفر بیشتر از او برای رئال بازی کرده اند. ژوزه مورینیو، اولین مربی مودریچ در رئال، یکی از کسانی بود که در آن مقاله صحبت کرد: «من افتخار می کنم که کسی بودم که برای آوردن مودریچ به رئال مادرید جنگیدم. در اولین بازی اش، اولین مدال خود را برد. سوپرکاپ اسپانیا مقابل بارسلونا در سال 2012. یازده سال بعد، 500 بازی و کلی مدال. تبریک، لوکا.» در ادامه، نگاهی داریم به صحبت های سایر هم تیمی ها و مربیان گذشته او و همچنین برخی بازیکنان فعلی رئال پس از انتشار خبر جدایی اش...

راکیتیچ، دوست صمیمی مودریچ، 84 بازی کنار او در تیم ملی کرواسی انجام داده است. این دو تیمشان را به فینال جام جهانی 2018 رساندند. او همچنین 25بار در مقابل مودریچ بازی کرده، از جمله 15بار در ال کلاسیکوها. راکیتیچ می گوید: «او را اولین بار در یک بازی دوستانه مقابل آرژانتین در بازل دیدم، 16 یا 17 سالم بود. وقتی به اسپانیا آمد، رابطه مان قوی تر شد. من در سویا بودم و او به رئال پیوست و با پیوستن من به بارسا، در ال کلاسیکوها رقابتمان بیشتر شد. به نظرم بیشترین پیراهنی که در خانه دارم مربوط به اواست. اما رابطه مان فراتر از رقابت بود. ما کنار هم یک خط میانی خارق العاده ساختیم، از فوتبال هم لذت بردیم و در کنار هم رشد کردیم. باور کردنی نیست که پسری که 15 سال پیش دیدم، 500 بازی برای رئال کرده، توپ طلا برده و در فینال جام جهانی بوده. او درسی برای همه ماست که سن فقط یک عدد است. هنوز در سطح بالا بازی می کند و از فوتبالش لذت می بریم. لوکا، تبریک بابت اینکه بازیکنی منحصر به فرد و انسانی فوق العاده هستی. امیدوارم همچنان ادامه بدهی و به ما شادی ببخشی.»

ردنپ در سال 2008 هدایت تاتنهام را برعهده گرفت، چند ماه پس از آنکه مودریچ از دینامو زاگرب آمده بود. مودریچ در آن زمان 17 گل در 160 بازی برای اسپرز زد و نقش کلیدی در راهیابی تیم به لیگ قهرمانان داشت. مودریچ در سخنرانی توپ طلایش، از ردنپ بابت تغییر پستش به هافبک میانی قدردانی کرد. ردنپ می گوید: «وقتی به تاتنهام رفتم، او در سمت چپ بازی می کرد. می گفتند برای بازی در وسط ضعیف است، اما من جایش را عوض کردم و دیگر هرگز در جای دیگری بازی نکرد. بازیکنان بزرگ خط میانی همیشه هم قدبلند نبودند؛ امثال بیلی برمنر و پل اسکولز هم جثه بزرگی نداشتند. لوکا هم مثل آنها ذهن فوتبالی خارق العاده ای داشت. او زندگی سختی داشت. در دوران جنگ در یوگسلاوی بزرگ شد. به من می گفت در زیرزمین، زیر پله ها با مادرش پنهان می شد. همین سختی ها شخصیتش را ساخت. یک بار بازیکنان در تمرین گرم می کردند و بازی «موشک گیری» می کردند؛ من به او گفتم: «سه ساله که اینجام و ندیدم تو وسط بیفتی»! چون توپ را هیچ وقت لو نمی داد. بازی مقابل آرسنال در 2010 را به یاد دارم. همه مخالف بودند که در وسط بازی کند، اما بازی را کنترل کرد. چند روز بعد مقابل چلسی بازی کردیم که قهرمان شدند و آنها را هم بردیم. از موفقیتش خوشحالم. لوکا، این اتفاقات برای هیچ کس بهتر از تو نمی توانست بیفتد.»

بیلیچ، مربی سابق کرواسی (2012-2006) که از زمان تیم زیر 21 سال با مودریچ کار کرده، می گوید: «او بیرون زمین آرام بود، اما درون زمین رهبر. حتی در نوجوانی، در نبردهای هوایی مقابل بازیکنان بزرگ می پرید. باور داشت که می تواند برنده شود. اگر مقابل پیتر کراوچ هم بود، می پرید! آن پاس های بیرون پا... مثل ضربه بک هند راجر فدرر است. از 18 سالگی بلد بود و آن را بهتر هم کرد. او کرواسی را بزرگ تر کرد. ما بازیکنان بزرگی داشتیم: بوبان، شوکر، بوکشیچ، پروشینتسکی، اما برای یک کروات، جهانی شدن خیلی سخت تر از یک انگلیسی است. من افتخار می کنم که مربی اش بودم. هر دو تازه کار بودیم و به هم کمک کردیم. در رئال، حتی رونالدو هم مجبور به رفتن شد. برای اینکه لوکا این همه دوام آورده، اگر او را نشناسید عجیب است، اما اگر بشناسید، همه چیز روشن است.»

آریباس، محصول آکادمی رئال مادرید، از 2020 تا 2023 در تیم اصلی حضور داشت. او می گوید: «اولین خاطره ام گل او مقابل منچستریونایتد در لیگ قهرمانان است؛ شوت از پشت محوطه در اولدترافورد. در اولین تمرین با تیم پس از کرونا، او از تیم ملی آمده بود. بازی مالکیت برگزار کردیم و او حتی یک بار هم توپ را از دست نداد. نصیحتش این بود که خودم باشم، هر روز رشد کنم، کار کنم، آماده باشم برای وقتی که فرصت رسید. پیامم به او؟ بابت تمام لحظات زیبا، توصیه ها و ارزش هایی که منتقل کردی، سپاسگزارم.»

میاتوویچ، بازیکن و مدیر سابق رئال مادرید، رابطه نزدیکی با مودریچ دارد. او می گوید: «او بازیکنی غیرعادی است. هرگز در گذشته زندگی نمی کند، همیشه دنبال موفقیت بعدی است. می گویی: «یکی بالا یا پایین چه فرقی می کند؟» اما برای او مهم است. با معیارهای فوتبال، او باید چند سال پیش بازنشسته می شد. اما بازی اش را که می بینی، انگار 28 ساله است نه 38. شاید نتواند 60 بازی در فصل انجام دهد، اما می داند که حتی 10دقیقه در یک بازی بزرگ هم کافی است تا تفاوت ایجاد کند. کاری که همیشه انجام داده.»

جود بلینگام: «تنها چیزی که ناراحتی ام را کم می کند، این است که افتخار هم تیمی بودن با تو را داشتم. از جادوهایت تعجب نمی کردم، اما فروتنی ات، مهربانی ات و وقتی که برای همه گذاشتی... اینها الهام بخشند. برادر، از صمیم قلب ممنونم بابت هر پاس (چه داخل پا، چه بیرون)، هر دریبل، هر لایی، هر شوت و از همه مهم تر، هر گفت وگو، هر آغوش، هر شام و هر پند و اندرز. تو را خیلی دوست دارم، دلتنگت خواهم شد.»

وینیسیوس جونیور: «چه سخت است خداحافظی با تو، لوکا. سال ها با یک اسطوره هم تیمی بودم. تو هنرمند بودی، فروتنی ات درسی برای من بود. پاس های بیرون پایت را دیدم، اما بیش از همه، از بخشندگی ات آموختم. ممنونم استاد، دوستت دارم.»

کیلین امباپه: «این شانس را داشتم که با تو هم تیمی باشم. معنای عظمت را از نزدیک دیدم. تو تاریخ باشگاه را نوشتی و چیزی را بردی که بی قیمت است: احترام و تحسین دنیا.»

فده والورده: «از تو، پشتکار را آموختم. صبر، فروتنی و اینکه چطور یک نفر می تواند در زمین حرف بزند. سپاسگزارم که بخشی از تاریخ تو بودم و تو بخشی بزرگ از تاریخ من.»