مقالات رزومه محمد میرزایی خواه
-
مقدمه:
بروز مشکل در دوره علوم پایه به عنوان اولین مرحله آموزش، می تواند باعث ایجاد مشکلات بیشتر آموزشی در مقاطع بالاتر و حتی آینده کاری افراد شود. بنابراین، این مطالعه، با هدف ارزیابی روند تحصیلی دانشجویان رشته پزشکی مقطع علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی سمنان، طی 10 سال تحصیلی صورت گرفت.
روش ها:
در این مطالعه تحلیلی مقطعی که در سال 1400 انجام شد، تمام دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سمنان که در سال های1390 تا 1399، در آزمون جامع علوم پایه شرکت کرده بودند، به روش سرشماری به تعداد 316 نفر انتخاب شدند. اطلاعات آن ها، در قالب پرسش نامه محقق ساخته، جمع آوری شد و به روش توصیفی و تی زوجی در نسخه 16 نرم افزار SPSS تحلیل شد.
یافته ها:
تعداد کل افراد در این پژوهش، 316 نفر (62/3 درصد آقا)، بیشترین تعداد مربوط به شهریور ماه سال 1396 (32 نفر) و کمترین مربوط به شهریورماه سال 1395 (3 نفر) بود. بهترین وضعیت، به اسفند ماه سال 1395 (با میانگین 145)، و ضعیف ترین، به شهریور ماه سال 1396(با میانگین 100) مربوط می شد. درکل نمرات گروه های آزمون اسفند ماه (با میانگین 128/8)، وضعیت بهتری نسبت به شهریور ماه (با میانگین 114/2) داشت. بهترین وضعیت، در دروس آسیب شناسی، باکتری شناسی، فیزیولوژی و ایمنی شناسی و ضعیف ترین در دروس فیزیک پزشکی، جنین شناسی و بهداشت عمومی مشاهده شد. درکل بین نمرات در گروه های آزمون اسفند و شهریور، ارتباط معناداری نداشت (P=0/073) و بین نمره امتحان جامع علوم پایه، با معدل دانشجویان (P=0/330) و جنسیت آن ها (P=0/42) ارتباط معناداری مشاهده شد.
نتیجه گیری :
عملکرد آموزشی دانشجویان، طی این 10 سال تغییر معناداری نکرده است. ارزیابی های طولانی مدت آموزشی، در جهت برنامه ریزی های منطقی به مدیران آموزشی و پژوهشگران توصیه می شود.
کلید واژگان: ارزیابی, آزمون علوم پایه, دانشجویان پزشکی}Background:
The learning problems in the basic sciences field of study can cause further learning problems at higher levels and even in the future career. This study aims to evaluate the educational performance of medical students in basic sciences at Semnan University of Medical Sciences (SUMS) during a ten-year academic period.
Methods:
This is an analytical study with a cross-sectional design that was conducted in 2021. All students of SUMS, who participated in the basic science comprehensive exam from 2011 to 2020, were selected by a census method (n=316). Their information was collected using a a researcher-made questionnaire and analyzed by descriptive statistics and Paired t-test in SPSS software, version 16.
Results:
Of 316 students, 62.3% were males. Most of them had exams in September 2017 (n=32), while the least had exams in September 2016 (n=3). The best status was related to those had exams in March 2017 (Average grade: 145), and the worst was related to those in September 2017 (Average grade: 100). Overall, the average grade of students in the March exam (128.8) was better than the average grade of September exam (114.2). The highest grades were observed in the courses of pathology, bacteriology, physiology, and immunology, while the lowest grades were observed in the courses of medical physics, embryology, and public health. Overall, there was no significant relationship between the average grades of the groups March and September (P=0.073). The basic science comprehensive exam grades had a significant relationship with grade point average (P=0.033) and gender (P=0.42).
Conclusion :
The educational performance of students in basic sciences at SUMS has not changed significantly in ten years. Long-term educational evaluations of students are recommended to university managers and officials for proper planning.
Keywords: Assessment, Basic sciences, Medical students} -
مقدمه
افت تحصیلی، از معضلات اساسی هر سیستم آموزشی است که نه تنها دارای پیامدهای شخصی، بلکه به عنوان یک معضل تاثیرگذار اجتماعی، منجر به به اتلاف هزینه های آموزشی و اختلال در نظام آموزش عالی هر کشوری خواهد گردید. بنابراین، پژوهش حاضر، با هدف تعیین عوامل موثر بر افت تحصیلی دانشجویان استعداد درخشان دانشگاه علوم پزشکی سمنان انجام شد.
روش ها:
این مطالعه ی توصیفی تحلیلی، به روش مقطعی، در سال 92-1391 انجام گرفت. جامعه ی پژوهش، تمام دانشجویان استعداد درخشان دچار افت تحصیلی دانشگاه علوم پزشکی سمنان که 53 نفر بودند، جهت گردآوری داده ها، از پرسشنامه ی محقق ساخته عوامل افت تحصیلی، شامل چهار حیطه ی عوامل مربوط به دانشجو، دانشگاه و محیط آموزشی، خانواده و جامعه و مدرس استفاده شد. روایی پرسشنامه، به روش اعتبار محتوایی و پایایی آن، با آلفای کرونباخ برابر 83/0 اثبات شد. تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS انجام شد.
یافته ها:
مهمترین عوامل موثر بر افت تحصیلی، شامل نبود انگیزه ی کافی، لذت نبردن از مطالعه، مشکلات روحی ناشی از ناسازگاری با محیط، پایین بودن کیفیت تدریس اساتید، استاندارد نبودن سوالات امتحانی، نبود سیستم تشویق، عدم توجه کافی به دانشجویان استعداد درخشان از سوی مسیولین و عدم برنامه ریزی مناسب آموزشی بود. در تحلیل واریانس، افت تحصیلی با اشتغال (036/0P-Value=)، وضعیت سکونت (018/0P-Value=)، وضعیت اقتصادی (026/0P-Value=)، ابتلا به بیماری (009/0P-Value=)، تحصیلات والدین (043/0P-Value=)، نوع برنامه ریزی (010/0P-Value=)، وضعیت حضور در کلاس (012/0P-Value=) و علاقه به رشته ی فعلی (21/0P-Value=)، همبستگی معنی دار داشت.
نتیجه گیری:
عوامل مختلفی بر افت تحصیلی دانشجویان استعداد درخشان موثر است؛ کشف این عوامل و ارایه ی راه کارهایی به مدیران آموزشی، امری ضروری و پیشنهادی برای پژوهشگران است.
کلید واژگان: افت تحصیلی, دانشجویان, استعداد درخشان}IntroductionEducational underachievement is a major problem for every educational system, with not only personal issues, but also social impacts, leading to disruptions and waste of training costs. The present study was conducted to determine the influencing factors of educational underachievement among talented students.
MethodsThis descriptive cross-sectional study was performed in 2012-13. The population consisted of all the 53 talented students with educational underachievement in Semnan University of Medical Sciences. A researcher-made questionnaire on educational underachievement was used to collect data, with four fields, student-related, universities and educational environment, Family and Community, and instructors. Validity and reliability of the questionnaire was calculated with content validity and Cronbach's alpha (0.83). The data was analyzed using descriptive statistics and t-test.
ResultsThe most important factors affecting academic performance were lack motivation, pleasure from studying, emotional problems due to incompatibility with the environment, low quality of teaching, non-standardized exam questions, lack of Incentives, Lack of attention to talented students from authorities and lack of proper planning education. In the analysis, the employment of academic failure (P=0.036), living situation (P=0.018), socioeconomic status (P=0.026), disease (P=0.009), parental education (P=0.043), type of Planning (P=0.010), the presence in the classroom (P=0.012) and the current interest in the field (P=0.021), was found to have a significant correlation.
ConclusionVarious factors affect talented students’ educational underachievement.Exploring these factors and providing solutions to educational administrators, seem necessary and are recommended to researchers.
Keywords: Educational Underachievement, Students, Talented} -
پیشزمینهشکستگی ران شایع ترین شکستگی ارتوپدی به خصوص در افراد مسن است. این نوع شکستگی یکی از عمده ترین علل مرگ و میر در این سنین می باشد و معمولا جراحی آن عوارض زیادی دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوارض بعد از جراحی شکستگی ران بود.مواد و روش هادر یک مطالعه گذشته نگر، تمامی بیماران بالای 65 سال که با شکستگی ران طی 5 سال اخیر در یک مرکز درمانی سمنان جراحی شده بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات پرونده 259 بیمار (120 مرد؛ 139 زن) شامل مشخصات جمعیت شناسی، شرح حال پزشکی، شرح حال جراحی شامل نوع بیهوشی، روش جراحی، مدت بستری در بیمارستان قبل و بعد از عمل، عوارض زودرس (آمبولی، ترومبوز وریدی عمیق، هماتوم و عفونت) و فوت در بیمارستان استخراج و بررسی گردید.یافته هانوع بیهوشی در 174 بیمار (%67/2) اسپاینال، 68 (%26/3) اپیدورال و 17 بیمار (%6/6) بیهوشی عمومی بود. به طورکلی 185 بیمار (%71/4) بدون هیچ عارضه و 74 بیمار (%28/6) حداقل یکی از عوارض زودرس را داشتند. 12بیمار در بیمارستان فوت کرده بودند. تعداد 56 بیمار (%21/6) در زمان تحقیق بدون مشکل راه می رفتند و از وضعیت کنونی رضایت داشتند. 32 بیمار (%12/4) با کمک وسیله راه می رفتند و 9 بیمار (%3/5) قادر به راه رفتن نبودند.نتیجه گیریعوارض پس از جراحی شکستگی ران نسبتا بالا می باشد. به منظور بهبود سریع و کاهش عوارض، توصیه می شود تغییراتی در روش مراقبت حین و پس از عمل جراحی بیماران مسن صورت پذیرد.
کلید واژگان: شکستگی مفصل ران, پیرپزشکی, شکستگی گردن فمور, عوارض بعد از جراحی}BackgroundHip fracture is very common orthopaedic fracture in elderly. The present study investigates the outcome after surgical treatment.MethodsThe hip fractures of over 65-year old patients that had undergone surgery in a 5-year period were retrospectively studied in a hospital in Semnan، Iran. The information of 259 patients (120 male، 139 women) were collected including demographic data، medical history، history of surgery (type of anesthesia، technique of surgery)، length of hospitalization before and after surgery، and death in hospital.ResultsFrom all the operated cases، 174 (67. 2%) received spinal، 68% (26. 3)، epidural and 17% (6. 6) general anesthesia. 185 pateints (71. 4%) had no complication and 74% (28. 6) had at least one complication. 12 patients (6. 4) died while in hospital. 56 cases (21. 6%) were walking with no problem; 32 (12. 4%) required walking and 9 patients (3. 5%) were not able to walk.ConclusionsComplications after surgery for hip fracture are relatively high. To recover faster and reduce more serious complications، it is recommended to change the strategies on how to care for the elderly during and after surgery.Keywords: Hip fracture, Geriatrics, Femoral neck fracture, Complications, postoperative} -
IntroductionGastrointestinal motility disorders are considered one of the most common digestive problems in the intensive care units that mainly appear as decreased gastrointestinal motility and constipation. The current study is to evaluate theincidence of constipation in the intensive care unit and effect of medications to treat it.Materials And Methods31 patients were studied. Inclusion criteria were age≥ 18 years، hospitalization in the intensive care unit for more than three days، receiving enteral nutrition and non-malignant gastro intestinal or stomach surgery. Evaluation criteria forconstipation was lack of gastrointestinal excretion for three consecutive days.ResultsConstipation occurred in 61. 3% (n=19) of the patients. There was no difference between constipated and not constipated in terms of sex، age، Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II، mechanical ventilation، sedation and opiate use. Incidence of constipation with increased length of stay in the intensive care unit were significantlycorrelated (11. 5±5 days vs. 6. 5±5 days). There was no difference between patient using laxative and other patients in the incidence of constipation.ConclusionDespite medical treatment، constipation in ICU، had a high incidence that increased duration of hospitalization. Several factors influencing the incidence of constipation and lack ofatreatment protocol from doctors and nurses is the most important reason for the high prevalence of constipation.Keywords: Intensive care, laxative, constipation}
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شدهاست.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه میکند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایشها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامدهاست.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.