mohammadreza daneshvar

امروزه بسیاری از رهبران و اعضای تیم آن‏ها به‏ وسیله گروه‏افزارهای ارتباطی نظیر پست‏ الکترونیک، شبکه‏های اجتماعی، صفحات خبری، محاوره‏های آنلاین، و ویدئوکنفرانس با یکدیگر ارتباط دارند. در چنین شرایطی رابطه دوسویه رهبری و تکنولوژی به‏سرعت افزایش ‏یافته است. در این مطالعه به بررسی تاثیر رهبری الکترونیکی بر نگرش‏ شغلی کارکنان پرداخته شده است و به این پرسش پاسخ داده می‏شود که آیا گونه‏های مختلف کانال‏های ارتباطی و رضایت ادراکی از ارتباطات می‏تواند این رابطه را تعدیل کند. فلسفه پژوهش اثبات‏باوری، رویکرد آن قیاسی، و استراتژی آن پیمایش است. این پژوهش در پژوهشگاه نیرو در شهر تهران انجام ‏شده است. از طریق روش تصادفی ساده، نمونه تحقیق انتخاب و اطلاعات موردنیاز پژوهش از طریق پرسش‏نامه استاندارد جمع‏آوری‏ شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده‏ها با استفاده از روش معادلات ساختاری نشان می‏دهد که رهبری الکترونیکی بر نگرش شغلی کارکنان تاثیر مستقیم معنی‏داری دارد و کانال‏های ارتباطی و رضایت ادراکی از ارتباطات رابطه میان رهبری الکترونیکی و نگرش‏های شغلی کارکنان تیم‏های مجازی را تعدیل می‏کند.

هدف اصلی پژوهش، بررسی تاثیر فرهنگ دانش محور بر نوآوری راهبردی در شرکت های واقع در پارک علم و فنآوری دانشگاه تهران است؛ همچنین پژوهش حاضر به نقش میانجی ظرفیت جذب دانش در این رابطه می پردازد و بررسی می کند که آیا انعطاف پذیری راهبردی، این رابطه را تقویت می نماید یا تضعیف؟ فلسفه این پژوهش اثبات باوری، رویکرد آن قیاسی و راهبرد آن پیمایش است و بدینمنظور و پس از مرور مبانی نظری و طراحی مدل مفهومی، پرسشنامه ای مشتمل بر 24 پرسش به نمونه آماری متشکل از 113 نیروی ستادی شرکت های موردنظر ارائه شد؛ سپس، داده های گردآوریشده به کمک نرم افزار Smart PlS و از طریق ماتریس همبستگی، آزمون معادلات ساختاری و آزمون برازش مدل مورد تحلیل و آزمون قرار گرفتند. در نهایت، هر سه فرضیه پژوهش تایید شدند و مشخص شد که ارزش ها و باورهای معطوف به تسهیم و خلق دانش می توانند در ظرفیت جذب بالقوه و بالفعل دانش موثر باشند و همچنین این ظرفیت جذب در خلق مدل های جدید کسب و کار موثر است؛ همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن است که رابطه بین ظرفیت جذب و نوآوری راهبردی با بالارفتن سطح انعطاف پذیری راهبردی تقویت می شود.

بر طبق تئوری یادگیری سازمانی، هدف این مطالعه بررسی روابط میان سیستم حافظه تعاملی، استراتژی یادگیری بهره بردارانه و عملکرد تیمی با در نظر گرفتن نقش تعدیل‎گری جهت گیری های استراتژیک در شرکت های دانش بنیان است. این مطالعه در پژوهشگاه نیرو در شهر تهران انجام گردید. فلسفه این پژوهش اثبات باوری و استراتژی آن پیمایش است و بدین منظور و پس از مرور ادبیات و طراحی مدل مفهومی، پرسشنامه ای مشتمل بر 29 پرسش به کارکنان شرکت موردنظر ارائه شد. سپس، داده های گردآوری شده از طریق ماتریس همبستگی، آزمون معادلات ساختاری و آزمون برازش مدل مورد تحلیل و آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که سیستم حافظه تعاملی بر استراتژی یادگیری بهره بردارانه تاثیر مستقیم دارد و استراتژی یادگیری بهره بردارانه نیز بر عملکرد تیمی کارکنان تاثیر معنادار دارد و هم چنین جهت گیری های استراتژیک رابطه میان استراتژی بهره بردارانه و عملکرد تیمی کارکنان را تعدیل می کند و به عبارت دیگر رابطه میان این دو متغیر را تقویت می کند.

با توجه به اینکه در سال های اخیر، طرحهای متعدد پخش سیلاب به وسیله دستگاه های تحقیقاتی و اجرایی گسترش یافته است، کمبود اطلاعات در خصوص ضوابط طراحی، باعث شده که به علت عدم تناسب سطح عرصه پخش سیلاب و دبی انحراف یافته، استفاده بهینه از طرح در بعضی از نقاط به عمل نیاید. از این رو، تعیین رابطه ای بین سطح عرصه مورد نیاز برای حجم مشخص سیلاب بر اساس ویژگی های عرصه ضرورت پیدا می کند. بنابراین، با توجه به این هدف، اجرای طرح در قسمتی از آبخوان میان کوه با وسعت 60 هکتار انجام شده است و قبل از هر سیل گیری میزان تراوایی خاک اندازه گیری شد. در مدت اجرای طرح در مجموع تعداد شش مرتبه سیل گیری اتفاق افتاد که هر بار میزان دبی و حجم سیلاب ورودی، مدت زمان سیل گیری، میزان دبی و حجم سیلاب خروجی، مدت زمان نفوذ سیلاب در عرصه و همچنین سطح غرقاب، اندازه گیری شد. در مجموع حجم سیلاب ورودی به عرصه پخش، به میزان 2767288 مترمکعب و حجم آب نفوذ یافته برابر با 2732361 مترمکعب است. با توجه به اندازه گیری عوامل ذکرشده در هر سیل گیری، رابطه دبی ورودی سیلاب با میزان سطح پخش سیلاب، شیب عرصه، طول خاک ریزها، ارتفاع سرریز، مدت سیل گیری و میزان کمینه سرعت نفوذ، برآورد شد. با توجه به نتایج مشخص می شود که سطح غرقاب شده طول خاک ریزها و ارتفاع سرریز دروازه ها، همبستگی قابل قبولی در سطح اعتماد 99 درصد با دبی بیشینه دارند. عامل زمان تداوم سیل، همبستگی مناسبی با دبی بیشینه نشان نمی دهد.

بیابان زایی از آن جهت برای کشور ما اهمیت دارد است که به موضوع تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب خشک ناشی از عوامل انسانی و اقلیمی می پردازد. درک بهتر روند تخریب سرزمین و پیشروی کویر و نیز خطرات بالقوه آن در آینده جز از طریق مطالعات مستمر و همه جانبه، بررسی های دقیق محلی و بهره گیری از تجارب و مدلهای کمی موجود میسر نمی باشد. تحقیق حاضر که بر اساس دستورالعمل پیشنهادی فائو یونپ (1984) انجام شده است، برخی از مولفه های اصلی بیابان زایی از جمله: 1) تخریب پوشش گیاهی، 2) تشدید فرسایش بادی و 3) گسترش شوری در بخش شمالی حوزه دشت یزد اردکان به وسعت تقریبی 327700 هکتار را از دو جنبه: وضعیت فعلی بیابانی شدن و استعداد طبیعی منطقه برای بیابانی شدن و بیابان زایی مورد مطالعه قرار داده است. پس از انجام مشاهدات و اندازه گیری های صحرایی و آزمایشگاهی لازم، برای هر یک از سه فرآیند مزبور و از دو جنبه فوق الذکر نقشه هایی با مقیاس 50000: 1 تهیه گردید. نتایج این تحقیق بیانگر آن است که در در حال حاضر درجه تخریب پوشش گیاهی منطقه مورد مطالعه «شدید تا خیلی شدید»، گسترش شوری «متوسط تا شدید» و میزان فرسایش بادی «ناچیز تا متوسط» است در حالی که استعداد طبیعی این سه فرآیند به ترتیب «خیلی شدید»، «متوسط تا شدید» و «متوسط تا شدید» می باشد.
دستورالعمل فائو یونپ هر چند در نوع خود مفید و در مقایسه با سایر مدلهای موجود از جامعیت بیشتری بر خوردار است، لیکن خالی از اشکال نمی باشد. برخی از این اشکالات عبارتند ار: کمی نبودن برخی از معیارهای پیشنهادی آن، حساس نبودن برخی شاخصهای پیشنهادی به تغییرات جزیی (یا به عبارتی وسیع بودن دامنه اعداد کلاس محدودیت ها)، دشوار بودن یا قابل اندازه گیری نبودن بعضی از معیارهای ارزیابی، همسنگ نبودن معیارهای پیشنهاد شده برای فرآیندهای مختلف به ویژه از نظر تعداد.