n. memarizadeh
-
سپردار سفید توت، Pseudaulacaspis pentagona، یکی از آفات مهم درختان میوه هسته دار و دانه دار در استان های شمالی کشور است. کارآیی چند حشره کش سنتزی و زیست سازگار روی شپشک سفید توت در یک باغ هلو در روستای شیرنگ علیا از توابع بخش کمالان در شهرستان علی آباد کتول مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 17 تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل: پیریپروکسیفن 1 و 2 میلی لیتر در هزار ، کلرپایریفوس 4 و 8 میلی لیتر در هزار ، تیاکلوپرید 6/0 و 2/1 میلی لیتر در هزار ، اسپیروتترامات و 2 میلی لیتر در هزار ، فلوپیرادیفورون (SL, 20%) 1 و 2 میلی لیتر در هزار ، پالیزین (SL) 3 و 5/1 میلی لیتر در هزار، تنداکسیر (EC) 4 و 8 میلی لیتر در هزار ، سیترال (EC) 1 و 2 میلی لیتر در هزار و شاهد می باشد. نمونه برداری برای آزمایش یک روز قبل از سم پاشی (دهه سوم فرودین ماه)، نسل اول و دوم آفت (به ترتیب نیمه اردیبهشت و اوایل تیر ماه) بعد از سم پاشی صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با روش Glm و مقایسه میانگین ها با روش دانکن با استفاده از نرم افزار SAS انجام شد. بیش ترین درصد کارآیی بین حشره کش های مورد استفاده در نسل اول، در هنگام استفاده از حشره کش اسپیروتترامات یک در هزار مشاهده شد. همچنین در نسل دوم، نیز بیش ترین کارآیی از حشره کش ها اسپیروتترامات یک در هزار و کلرپایریفوس چهار در هزار به دست آمد. از بین حشره کش های زیست سازگار پالیزین 5/1 در هزار و تند اکسیر 8 در هزار کارآیی بالایی از خود نشان دادند. بر اساس نتایج این آزمایش، حشره کش های جدید نظیر اسپیروتترامات می توانند جایگزین مناسبی برای کلرپایریفوس باشند. حشره کش های زیست سازگار نیز در از بین بردن سپردار سفید توت عملکرد مناسبی داشتند و از این حشره کش ها نیز می توان بدون آسیب به حشرات مفید و محیط زیست برای مبارزه با شپشک سفید توت استفاده کرد.
کلید واژگان: اسپیروتترامات، آفات هلو، پالیزین، حشره کش زیست سازگار، شپشک سفید توتThe white peach scale, Pseudaulacaspis pentagona, is one of the most important pests of stone fruit trees in the northern provinces of Iran. The efficacy of several synthetic and biorational insecticides was investigated on white peach scale in a peach orchard in Shirang-E-Olya village of Kamalan district in Aliabad-E-Katoul city. The study was conducted in a randomized complete block design with 9 treatments and four replications in the peach orchard. Treatments in this experiment include: Pyriproxyfen (EC10%) at the rate of 1 and 2 ml/L, Chlorpyrifos (EC 40.8%) at the rate of 4 and 8 ml/L, Thiacloprid (OD 24%) at the rate of 0.6 and 1.2 ml/L, Spirotetramate (SC 100) at the rate of 1 and 2 ml/L, Flupyradifurone (SL 20%) at the rate of 1 and 2 ml/L, Palizin (SL) at the rate of 3 and 1.5 ml/L, Tondexir (EC) at the rate of 4 and 8 ml/L, Citral (EC) at the rate of 1 and 2 ml/L and control. Sampling was performed 1 day before spraying, and then the first and second generation of this pest after spraying. Data were analyzed by Glm method and means were compared by Duncan multiple range test using SAS software. Spirotetramate (1 ml/L) had the highest efficacy percentage among the insecticides used on the first generation of this pest. For the second generation also, the highest efficacy was observed by Spirotetramate (1ml/L) and Chlorpyrifos (4 ml/L). Among the bio-insecticides, 1.5 ml/L of Palizin and 8 ml/L of Tondexir were highly effective, too. Although chemical insecticide such as Chlorpyrifos showed good results, the new insecticide Spirotetramate had the same or better efficacy than Chlorpyrifos. Therefore this insecticide can be a suitable substituted for chlorpyrifos. Biorational insecticides also had good effect in eliminating white peach scale and can be used as biocompatible insecticide.
Keywords: Biocompatible insecticides, palizin, Pest of Peach, spirotetramate, White peach scale -
فعالیت استرازهای عمومی (ESTs)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون اس- ترانسفراز (GST) پروانه برگ خوار توت (Glyphodes pyloalis Walker) برای بررسی واکنش داخل بدن (in vivo) حشره به نانولوله های کربنی (CNT) خالص و نانوذرات حاصل از اتصال نانولوله های کربنی به دی اکسید تیتانیوم (CNTs/TiO2-NPs) مورد ارزیابی قرار گرفت. این بررسی های بیوشیمیایی طی سه زمان مواجهه (24، 48 و 72 ساعت) با غلظت های مختلف این نانوذرات (100، 200، 300، 400 و 500 میلی گرم بر لیتر) انجام شد. نتایج نشان داد با به کارگیری آلفا- نفتیل استات (α-NA) به عنوان سوبسترا، افزایش غلظت های هر دو تیمار (یعنی CNT و CNTs/TiO2-NPs) باعث مختل شدن برگشت ناپذیر فعالیت استرازهای عمومی لاروهای سن پنجم این آفت می شود. این در حالی است که ارزیابی فعالیت آنزیم با به کارگیری بتا- نفتیل استات (β-NA) به عنوان سوبسترا نشان دهنده تاثیر مهار کنندگی شدیدتر این نانوذرات بر فعالیت آنزیم استراز بود. نتایج هم چنین نشان داد که بازدارندگی فعالیت آنزیمGST ناشی از CNT و CNTs/TiO2-NPs وابسته به غلظت تیمارها است. ارزیابی آنزیم CAT نشان داد که افزایش غلظت CNT در طول مدت زمان تماس، باعث افزایش فعالیت این آنزیم در G. pyloalis می شود. به رویه مشابه با CNT، افزایش زمان مواجهه و غلظت نانوذرات CNTs/TiO2-NPs باعث افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز شد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که آنزیم های مورد آزمون، شاخص های بیوشیمیایی مناسبی به منظور پیش بینی و مدیریت اثرات مخرب CNT خالص و CNTs/TiO2-NPs روی حشرات هستند.
کلید واژگان: ارزیابی ریسک، نانوذرات، CNTs، TiO2-NPs، زیست نشان گرهای بیوشیمیاییThe activity of general esterases (ESTs), catalase (CAT) and glutathione S-transferase (GST) were used to survey the in vivo responses of Glyphodes pyloalis Walker to bare carbon nanotubes (CNTs) and synthesized carbon nanotubes/titanium dioxide nanoparticles (CNTs/TiO2-NPs). These biochemical tests were performed in the three time points of exposure (i.e. 24, 48 and 72 h) and to five concentrations (i.e. 100, 200, 300, 400 and 500 ppm). Results showed that the enhancement of treated concentrations of both CNTsand CNTs/TiO2-NPs irreversibly impaired ESTs activities when α- naphthyl acetate (α-NA) used as a substrate. Using β-naphthyl acetate (β-NA) as a substrate, inhibitory effect of both CNTs and CNTs/TiO2-NPs on ESTs activities was more intense than that of α-NA. Results also demonstrated that inhibition of GST activities generating by bare CNTs and also by CNTs/TiO2-NPs was dependent to the concentrations of treatments. CAT assays showed that the increasing CNTs concentrations over exposure time could be affected by enhancement of the CAT activities in G. pyloalis. In the similar manner to bare CNTs, the increasing CNTs when coupled to TiO2-NPs (CNTs/TiO2-NPs) over exposure time could be interfered to the CAT activities. It can be concluded that these tested enzymes are good early biochemical indicators in order to prediction and management of adverse effects of bare CNTs and also CNTs when coupled to TiO2-NPs on insects.
Keywords: Risk assessment, nanomaterials, CNTs, TiO2-NPs, biochemical biomarker
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.