niloofar broumandzadeh
-
هدف این مطالعه بررسی اثرات آموزش برنامه مشارکت خانه- مدرسه بر عملکرد تحصیلی و اختلالات رفتاری در دانش آموزان پایه ی پنجم و ششم ابتدایی دارای اختلال نقص-توجه و بیش فعالی بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش شامل تمامی والدین، معلمان و دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی پایه ی پنجم و ششم ابتدایی مدارس ناحیه 2 شهر تبریز در سال تحصیلی 14011400 بود که تعداد 30 نفر از آنها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از مقیاس های عملکرد تحصیلی Dortaj (2005) و اختلالات رفتاری Rutter(1964) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برنامه آموزشی مشارکت خانه- مدرسه در نه جلسه برای والدین و معلمان برگزار شد. تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که در عملکرد تحصیلی و اختلالات رفتاری در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری تحت تاثیر مداخله برنامه مشارکت خانه- مدرسه به وجود آمده است(05/0>p).
کلید واژگان: اختلالات رفتاری، اختلال نقص-توجه، بیش فعالی، عملکرد تحصیلی، برنامه ی مشارکت خانه- مدرسهThe aim of the current research was to study the effectiveness of the home-school collaboration training program on academic performance and behavioral disorder in students with attention-deficit/hyperactivity disorder. The research design was a quasi-experimental pretest-posttest with a control group. The study population included parents, teachers, and students with attention-deficit/hyperactivity disorder in schools in the 4th district of Tabriz in 2021, that 30 of them were selected by using the convenience sampling method and randomly assigned into experimental and control groups. The academic performance questionnaire of Dortaj (2005) and Rutter̓s Children Behaviour Questionnaire for teachers(1964) were used to collect the data. The home-school collaboration program was trained in nine sessions for parents and teachers. Multivariate analysis of covariance revealed that there was a significant change in academic performance and behavioral disorder in the experimental group under the influence of a home-school collaboration training program(p<0/05). Due to the effectiveness of the home-school collaboration program training, the development and implementation of this program is recommended for other groups with disabilities, teachers and their parents.
Keywords: Academic Performance, Behavioral Disorder, Home-School Collaboration, Attention-Deficit, Hyperactivity Disorder -
هدف
هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی برنامه مشارکت خانه-مدرسه بر پیوند با مدرسه و تعامل با همسالان در دانش آموزان پسر دارای اختلال نقص-توجه و بیش فعالی بود.
روشروش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش شامل تمامی مادران، معلمان و دانش آموزان پسر دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی پایه ی پنجم و ششم ابتدایی مدارس ناحیه 2 شهر تبریز در سال تحصیلی 14011400 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر از این دانش آموزان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از مقیاس های پیوند با مدرسه (SBQ) و تعامل با همسالان (IPR) برای جمع آوری داده ها در پیش و پس آزمون استفاده شد. برنامه آموزشی مشارکت خانه- مدرسه در نه جلسه آموزشی برای مادران و معلمان برگزار شد.
یافته هاتجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره و با نرم افزار SPSS-16 انجام شد و یافته ها نشان داد که نمرات آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود داشت، یعنی در روابط با همسالان و پیوند با مدرسه در گروه آزمایش تغییر معناداری تحت تاثیر مداخله برنامه مشارکت خانه- مدرسه به وجود آمده بود (05/0>p).
نتیجه گیریبه واسطه اثربخش بودن برنامه آموزشی مشارکت خانه-مدرسه، طراحی و اجرای این برنامه برای سایر گروه های نارسایی های تحولی، معلمان و والدین آنها پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: پیوند با مدرسه، تعامل با همسالان، دانش آموزان دارای اختلال نقص-توجه، بیش فعالی، مشارکت خانه- مدرسهObjectivesThe aim of the current research was to study the effectiveness of the home-school collaboration training program on school bonding and peer relation in boy students with attention-deficit/hyperactivity disorder.
MethodsThe method of research was practical and quasi-experimental pretest-posttest with a control group. The study population included mothers, teachers, and boy students with attention-deficit/ hyperactivity disorder in schools in the 4th district of Tabriz in 2021. Using the convenience sampling method, 30 of these students were selected and randomly assigned into experimental and control groups. The school bonding Questionnaire (SBQ) and Hudson's Index of peers relation(IPR) were used to collect the data before and after the test. The home-school collaboration training program was carried out in nine training sessions for parents and teachers.
ResultsData analysis used with Multivariate analysis of covariance and SPSS-16 revealed that there was a statistically significant difference between the scores of the subjects in the two stages of pre-test and post-test. In the same vein, there was a significant change in peer relationships and school bonds in the experimental group under the influence of the home-school collaboration training program.
ConclusionsDue to the effectiveness of the home-school collaboration training program, the development and implementation of this program is recommended for other groups with disabilities, teachers, and their parents.
Keywords: School Bonding, Peer Interaction, Students With Attention-Deficit, Hyperactivity Disorder, Home-School Collaboration
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.