فهرست مطالب نویسنده:

sh mirmomen

انتخاب همه

بررسی فراوانی آنتی بادی های آنتی گلیادین و آنتی اندومیزیال در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1

ناصر ابراهیمی دریانی، عاطفه فخاریان، منوچهر نخجوانی، شهرام میرمومن، حسین بهرامی، بابک حق پناه

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران، سال چهارم شماره 4 (پیاپی 16، زمستان 1381)، ص 225

مقدمه
مطالعات فراوانی بر شیوع بیماری سلیاک و افزایش سطح سرمی آنتی بادی های آنتی گلیادین (AGA) و آنتی اندومیزیال (AEA) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در مقایسه با جمعیت عادی دلالت دارد، لذا غربالگری بیماری سلیاک در بیماران دیابت نوع 1 توصیه شده است و تعیین توام AGA و AEA به عنوان آزمون انتخابی معرفی شده است.
مواد و روش ها
این مطالعه به صورت مورد شاهدی و آینده نگر در سال های 80-1379 در بیمارستان امام خمینی انجام گرفته است. 80 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 که به طور متوالی به درمانگاه غدد بیمارستان امام خمینی مراجعه کرده بودند، به عنوان گروه مورد و 80 بیمار غیردیابتی مراجعه کننده به درمانگاه داخلی همین مرکز که از نظر سن و جنس با گروه مورد تطبیق داده شده بودند، به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. سطح AGA-IgA و AEA-IgA خون بیماران اندازه گیری شد و از بیمارانی که سطح AGA-IgA یا AEA-IgA در آنها بالا بود، بیوپسی دئودنوم گرفته شد.
یافته ها
از میان 80 بیمار گروه شاهد AGA و AEA در هیچ کدام مثبت نشد. در حالی که در 3 نفر از 80 بیمار دیابتی (8/3%) هم AGA و هم AEA مثبت بود. برای سه بیماری که AGA و AEA مثبت داشتند، بیوپسی دئودنوم انجام شد و دو نفر آتروفی ویلوس به نفع بیماری سلیاک داشتند.
نتیجه گیری
شیوع بیماری سلیاک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در مطالعه ما نیز مشابه سایر مطالعات است و از این رو، غربالگری با آزمون های AGA و AEA در یک سال بعد از تشخیص دیابت نوع یک توصیه می گردد.

کلید واژگان: بیماری سلیاک, دیابت نوع 1, AGA, AEA, بیوپسی دئودنوم

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Prevalence of antigliadin and antiendomyseal antivodies in adults with type 1 diabetes mellitus

N. Ebrahimi Daryani, A. Fakharian, M. Nakhjavani, Sh Mirmomen, H. Bahrami, B. Hagh Panah

Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism, Volume:4 Issue: 4, 2003, P 225

Introduction
Several studies have shown a higher prevalence of celiac disease and elevation of serum antigliadin antibody (AGA) and antiendomysial antibody (AEA) in patients with diabetes mellitus type 1. But there is scant data of the prevalence of celiac disease in Iranian patients with type 1 diabetes.
Material And Methods
In a prospective, case-control study, 80 consecutive patients with type 1 diabetes referred to endocrine clinic of Imam Khomeini hospital, in a two-year period, between March, 2000 and March 2001, were enrolled as cases. 80 age and sex matched nondiabetic patients, who had referred to the Clinic of Internal Medicine of the same hospital at the same period were included in control group. Blood levels of AGA-IgA and AEA-IgA were measured in all patients and patients with elevation of these antibodies underwent a duodenal biopsy.
Results
From 80 patients in the case group, 3 patients (3.8%) had an elevation in both AGA and AEA, while none of the controls had elevation in either AGA or AEA. Duodenal biopsy in two of three cases who had elevated AEA and AGA revealed subtotal villous atrophy indicating celiac disease, and in the other case, changes were nonspecific.
Conclusion
Prevalence of celiac disease in our study is similar to others, emphasizing the importance of screening with AGA and AEA in patients with type 1 diabetes.

Abstract View Paper Original: Persian
بررسی فعالیت محور هیپوتالاموس - هیپوفیز - گناد در بیماران مبتلا به سیروز در بیمارستان امام خمینی تهران

حسین فروتن، عباس قاسمی حسینی، علیرضا استفامتی، حمیدرضا محمدی، شهرام میر مومنی

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران، سال سوم شماره 1 (پیاپی 9، تابستان 1380)، ص 23

هیپوگنادیسم یکی از عوارض عمده سیروز کبدی در مردان است که تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی مبتلایان به این بیماران دارد و قسمت عمده ای از بیماران مبتلا به این بیماری گوارشی که به کلینیک های غدد مراجعه می کنند دارای این عارضه هستند. بنابراین پیشگیری و درمان هیپوگنادیسم در این بیماران اهمیت زیادی دارد. در زمینه منشا این عارضه در بیماران سیروتیک در مطالعات متعدد اظهار نظرهای متفاوتی شده است. مهمترین هدف مطالعه حاضر بررسی این مساله است که هیپوگنادیسم نتیجه تغییرات مرکزی (هیپوتالامیک) یا محیطی است. در این بررسی، 36 بیمار سیروزی مرد در 3 گروه Child (12 بیمار در هر گروه) و 12 نفر به عنوان شاهد سالم انتخاب شدند. معاینات فیزیکی در بیماران برای مشخص کردن علایم هیپوگنادیسم توسط متخصص غدد انجام شد و سطح سرمی هورمون های، LH،، FSH، estradiol، Testosterone،DHEA و SHBG اندازه گیری شد و آزمون تحریکی GnRH انجام گردید. در بیماران سیروزی فراوانی علایم هیپوگنادیسم به صورت ذیل بود: کاهش میل جنسی (8/77%)، عدم وجود میل جنسی (8/52%)، اختلال در نعوظ (7/41%)، بزرگ شدن سینه ها (9/38%)، تغییرات الگوی موها (2/22%). مقایسه میزان سرمی هورمون های مختلف در گروه های مختلف Child و مقایسه آن با گروه شاهد نشان داد که با افزایش شدت بیماری سطح تستوسترون در مقایسه با گروه شاهد کاهش می یابد، سطح استرادیول و SHBG افزایش می یابد و LH، FSH وDHEA تفاوت معنی داری در مقایسه باگروه شاهد نداشتند. بعد از انجام آزمون تحریکی GnRH، سطح LH وFSH در همه گروه ها افزایش معنی داری نسبت به قبل نشان داده شد که این مساله به نفع وجود اختلال مرکزی در این بیماران است. این مطالعه نشان می دهد که هیپوگنادیسم در بیماران سیروزی منشا مرکزی (هیپوتالاموسی) دارد و در درمان بیماران این مساله باید مد نظر باشد.

کلید واژگان: محور هیپوتالاموس, هیپوفیز, گناد, هیپوگنادیسم, سیروز

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Hypothalamic-pituitary-gonadal axis in cirrhotic patients in Imam Khomeini Hospital, Tehran

H. Forootan, A. Hosseini, Ar Esteghamati, Hr Mohammadi, Sh Mirmomen

Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism, Volume:3 Issue: 1, 2001, P 23

Hypogonadism is a major complication in cirrhosis that affects quality of life to a great extent, and therefore, its treatment and prevention is very important. The main purpose of this study is to determine whether this hypogonadism is the result of central (hypothalamic) changes or gonadal disorders. In this study, we studied 36 cirrhotic patients in 3 Child groups (12 patients in each group) and 12 normal controls. Physical examination of patients for detecting the signs of hypogonadism was done and all mecessary tests were requested (serum levels of LH, FSH, estradiol, Testostrone, DHEA, SHBG) and compared in groups with ANOVA and Post –Hoc tests. In cirrhotic patients, frequency of hypogonadism signs were as follows: decreased sexual desire (77.8%), Impotence (52.8%), erectile dysfunction (41.7%), gynecomastia (38.9%) and change of hair pattern (22.2%). Comparison of serum levels of hormones in different child groups and controls showed that with progression of disease severity, testosterone decreased, estradiol and SHBG increased and LH and FSH didnt’ show significant changes compared with control group. Also, DHEA didn’t show significant change with progression of disease severity After GnRH stimulation test each group showed significant increase in the levels of LH and FSH that is in favor of hypothalamic disorder. This study shows that hypogonadism in cirrhotic patients is of central (hypothalamic) origin and in its treatment this must be considered.

Abstract View Paper Original: Persian

بدانید!

در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

sh mirmomen