فهرست مطالب

غدد درون ریز و متابولیسم ایران - سال سوم شماره 1 (پیاپی 9، تابستان 1380)

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران
سال سوم شماره 1 (پیاپی 9، تابستان 1380)

  • 80 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1380/02/16
  • تعداد عناوین: 8
|
  • باقر لاریجانی، محمد پژوهی، محمدحسن باستان حق، ناهید صدیقی، سید علیرضا سجادی، محمدرضا اشراقیان، رضا بردران جلیلی صفحه 1
    ندول های تیروئیدی در پنجاه درصد بزرگسالانی که دهه پنجم زندگی را طی می کنند، وجود دارد. درمان ندول های سرد خوش خیم تیروئیدی عمدتا با استفاده از لووتیروکسین به منظور کاهش اندازه ندول انجام می گیرد، اما تاثیر و کارایی این روش مورد سوال است. در این مطالعه، 62 بیمار دارای ندول سرد خوش خیم ثابت شده بوسیله بیوپسی و اسکن پرتکنتات بصورت تصادفی در طی یک مطالعه کارازمایی بالینی دوسوکور تحت درمان با لووتیروکسین (32 نفر) و پلاسبو (30 نفر) قرار گرفتند. سونوگرافی با حساسیت بالا برای اندازه گیری ابعاد ندول ها قبل و در فواصل 6 ماه، 12 ماه و 24 ماه بعد درمان مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از یک نمونه آزمون تحریکی TRH یک و نیم ماه پس از شروع درمان و نیز اندازه گیری TSH در فواصل منظم یک و نیم ماه پس از شروع درمان و سپس هر سه ماه یک بار وضعیت سرکوب TSH در هر دو گروه از زیرگروه ها پیگیری گردید و پس از اتمام مطالعه هیچگونه تفاوت معنی داری بین کاهش حجم ندول در دو گروه ملاحظه نشد. بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که استفاده از درمان توقفی به مدت 24 ماه، با وجود سرکوب کافی TSH، در کاهش اندازه ندول تیروئید موثر نبوده است.
    کلیدواژگان: تیروئید، ندول سرد، درمان توقفی، لووتیروکسین
  • فریدون عزیری، عباس قاسم حسینی، علیرضا استقامتی، حمیدرضا محمدی، شهرام میر مومن صفحه 11
    متابولیسم لیپیدها و لیپوپروتئین ها تحت تاثیر عوامل زیادی از جمله هورمون های تیروئید می باشد. اختلالات لیپیدی و آپولیپوپروتئین ها یکی از یافته های شایع در بیماران با اختلال عملکرد تیروئید است. همچنین اکسیداسیون LDL-C در این بیماران بیشتر از جمعیت سالم می باشد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت لیپیدها و لیپوپروتئین ها و فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد تیروئید و مقایسه آن با گروه شاهد می باشد. در این مطالعه 99 بیمار مبتلا به اختلال عملکرد تیروئید شامل 49 نفر مبتلا به هیپوتیروئیدی، 50 نفر مبتلا به هیپرتیروئیدی و 100 نفر در گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. سطح سرمی کلسترول تام، تری گلیسیرید، آپولیپوپروتئین A-I، B و فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی در نمونه خون پس از 12 تا 14 ساعت ناشتایی اندازه گیری شد. از نظر سن و جنس اختلاف معنی داری بین گروه های مورد مطالعه و گروه های شاهد مشاهده نشد. در بیماران هیپرتیروئید نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری در سطوح سرمی فعالیت پاراکسوناز (22±45 در مقابل36±67Iu/ml، 001/0P<)، تری گلیسیرید (53±112 در مقابل 129±165 mg/dl، 001/0P<)، آپولیپوپروتئین A-I (26±136 در مقابل 26±153 mg/dl، 001/0P<) و آپولیپوپروتئین B (18±75 در مقابل 25±85 mg/dl، 001/0P<) وجود داشت، ولی سطح سرمی کلسترول تام، HDL-C و LDL-C اختلاف معنی داری با گروه شاهد نداشت. بیماران گروه هیپوتیروئید نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری در سطح فعالیت پاراکسوناز سرمی (32±64 در مقابل 21±46، 001/0P<) و افزایش معنی داری در سطوح سرمی کلسترول تام (41±184 در مقابل 69±224mg/dl، 001/0P<)، LDL-C (36±93 در مقابل 59±133 mg/dl، 001/0P<) وApo-B (23±84 در مقابل 36±107mg/dl، 001/0P<) داشتند. نتایج حاصله تفاوت معنی دار سطوح لیپیدها را در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد تیروئید مانند سایر مطالعات نشان می دهد. همچنین برای اولین بار کاهش معنی داری در فعالیت پاراکسوناز سرمی در هر دو گروه کم کاری و پرکاری تیروئید دیده می شود. با توجه به یافته های فوق می توان فرض کرد که افزایش اکسیداسیون LDL در مبتلایان به اختلال عملکرد تیروئید می تواند تا حدودی به کاهش فعالیت پاراکسوناز سرمی مربوط باشد.
    کلیدواژگان: پاراکسوناز، لیپوپروتئین، آپولیوپروتئین، هیپروتیروئیدی، هیپوتیروئیدی
  • حسین فروتن، عباس قاسمی حسینی، علیرضا استفامتی، حمیدرضا محمدی، شهرام میر مومنی صفحه 23
    هیپوگنادیسم یکی از عوارض عمده سیروز کبدی در مردان است که تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی مبتلایان به این بیماران دارد و قسمت عمده ای از بیماران مبتلا به این بیماری گوارشی که به کلینیک های غدد مراجعه می کنند دارای این عارضه هستند. بنابراین پیشگیری و درمان هیپوگنادیسم در این بیماران اهمیت زیادی دارد. در زمینه منشا این عارضه در بیماران سیروتیک در مطالعات متعدد اظهار نظرهای متفاوتی شده است. مهمترین هدف مطالعه حاضر بررسی این مساله است که هیپوگنادیسم نتیجه تغییرات مرکزی (هیپوتالامیک) یا محیطی است. در این بررسی، 36 بیمار سیروزی مرد در 3 گروه Child (12 بیمار در هر گروه) و 12 نفر به عنوان شاهد سالم انتخاب شدند. معاینات فیزیکی در بیماران برای مشخص کردن علایم هیپوگنادیسم توسط متخصص غدد انجام شد و سطح سرمی هورمون های، LH،، FSH، estradiol، Testosterone،DHEA و SHBG اندازه گیری شد و آزمون تحریکی GnRH انجام گردید. در بیماران سیروزی فراوانی علایم هیپوگنادیسم به صورت ذیل بود: کاهش میل جنسی (8/77%)، عدم وجود میل جنسی (8/52%)، اختلال در نعوظ (7/41%)، بزرگ شدن سینه ها (9/38%)، تغییرات الگوی موها (2/22%). مقایسه میزان سرمی هورمون های مختلف در گروه های مختلف Child و مقایسه آن با گروه شاهد نشان داد که با افزایش شدت بیماری سطح تستوسترون در مقایسه با گروه شاهد کاهش می یابد، سطح استرادیول و SHBG افزایش می یابد و LH، FSH وDHEA تفاوت معنی داری در مقایسه باگروه شاهد نداشتند. بعد از انجام آزمون تحریکی GnRH، سطح LH وFSH در همه گروه ها افزایش معنی داری نسبت به قبل نشان داده شد که این مساله به نفع وجود اختلال مرکزی در این بیماران است. این مطالعه نشان می دهد که هیپوگنادیسم در بیماران سیروزی منشا مرکزی (هیپوتالاموسی) دارد و در درمان بیماران این مساله باید مد نظر باشد.
    کلیدواژگان: محور هیپوتالاموس، هیپوفیز، گناد، هیپوگنادیسم، سیروز
  • نوید سعادت، پیام صالحی، علی امامی، علیرضا مرتضوی صفحه 31
    اسپیرنولاکتون یک داروی ضد فشار خون بوده که اثرات ضد آندروژنی آن نیز شناخته شده است. اثرات ضد آندروژن اسپیرنولاکتون موضعی نیز در حیوانات ثابت شده است. در این مطالعه سعی شد تا با تهیه ترکیب مناسب کرم اسپیرنولاکتون، اثرات آن بر زنان مبتلا به هیرسوتیسم ارزیابی گردد. این پژوهش در دو فاز انجام شد. در مرحله اول فرمولاسیون مناسب اسپیرنولاکتون موضعی تهیه شد. بدین ترتیب که کرم های حاوی 2% اسپیرنولاکتون در پایه کرم های آبی، تامپون، محو شونده، روغنی و کرم سرد ساخته شد و سپس آزمون های کنترل فیزیکی و شیمیایی شامل آزمون های بررسی خصوصیات ظاهری، بررسی یکنواختی، قوام ظاهری و قابلیت پخش، آزادسازی ماده موثر از پایه کرم و تعیین مقدار ماده موثر روی کرم های ساخته انجام شد. در مرحله دوم پژوهش، بهترین فرمولاسیون کرم ساخته شده روزانه 2 بار به مدت 3 ماه در 12 خانم 50-17 ساله مبتلا به هیرسوتیسم خفیف تا متوسط استفاده شد. هیرسوتیسم این بیماران عمدتا در ناحیه صورت بود و هر بار 1 گرم از کرم اسپیرنولاکتون را فقط در یک طرف صورت می مالیدند. در مدت درمان هیچ یک از بیماران موهای صورت را بر نداشتند. یافته های بدست آمده از این بررسی ها نشان داد که کرم اسپیرنولاکتون 2% تهیه شده در پایه کرم آبی، بهترین و پایدارترین کرم بوده و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مناسبی داشت. بررسی های ماهانه و همچنین بعد از اتمام دوره 3 ماهه درمان، اثری بر روی رشد موها پس از استفاده از این ترکیب را در مقایسه با طرف دیگر صورت نشان نداد. مصرف موضعی کرم اسپیرنولاکتون 2% تاثیری بر روی هیرسوتیسم و رشد موها نداشت. استفاده از فرمولاسیون های دیگر و دوزهای بالاتر دارو در مطالعات جامعتر پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: اسپیرنولاکتومی موضعی، هیرسوتیسم، آزادسازی دارو
  • فریدون عزیزی، ربابه شیخ الاسلامی، پروین میر میران، علیرضا مهدوی، حسین دلشاد صفحه 37
    کمبود ید و اختلالات ناشی از آن یکی از بزرگترین و مهمترین اپیدمی های دوران ما محسوب می شود، این اختلالات در ایران نیز شناخته شده و برنامه کنترل و پیشگیری از بروز این اختلالات از جمله تولید و توزیع نمک یددار از سال 1368 به مرحله اجرا درآمده است. به منظور پایش برنامه کشوری مبارزه با کمبود ید در سال 1375، این بررسی در دانش آموزان 8 تا 10 ساله استان فارس انجام شد. طی یک بررسی توصیفی مقطعی از طریق نمونه گیری تصادفی تعداد 1350 دانش آموز (به تعداد مساوی دختر و پسر) از نظر شیوع گواتر از طریق معاینه بالینی، اندازه گیری T3 و T4 سرم به روش رادیوایمونواسی و جذب T3 (T3ru) و نمونه ادرار برای اندازه گیری ید ادرار به روش هضم مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین T4 و T3 سرم بترتیب μg/dl 4/1±10و ng/dl 18±141 بود. تفاوتی بین آنها در دو جنس و بین دانش آموزان شهری و روستایی وجود نداشت. 5 نفر T4 بالاتر از μg/dl 5/12 داشتند، میانه دفع ادراری ید در جمعیت مورد مطالعه μg/dl 30 بوده که در 89% موارد بیشتر از μg/dl 10 بود. ید ادرار کمتر از μg/dl 5 در 4% موارد وجود داشت. درصد کلی گواتر در استان 68% بوده که بترتیب در دختران و پسران 69% و 66% بود. یافته های این بررسی نشان می دهد که 7 سال پس از شروع ید رسانی و 2 سال پس از آنکه بیش از نیمی از جمعیت استان از نمک یددار استفاده کرده اند، ید ادرار در گروه سنی 8 تا 10 ساله استان در مقایسه با بررسی های قبلی افزایش نشان داده و به حد مطلوب سازمان جهانی بهداشت رسیده است. اما با توجه به اینکه هنوز 68% از جمعیت مورد مطالعه مبتلا به گواتر هستند، استان فارس از نظر گواتر فرابومی (هیپرآندمیک) محسوب می شود.
    کلیدواژگان: گواتر، اختلالات ناشی از کمبود ید، غلظت ید ادراری
  • بهار جعفری، نیلوفر مرتضوی، رامبد حاجی پور صفحه 43
    افزایش تعداد نقاط سازمان دهنده هستکیAg NORs)) در هسته سلول ها نشاندهنده افزایش سنتز DNA یا فعالیت های متابولیک سلول است. اخیرا استفاده از شمارش میانگین نقاط سازمان دهنده هستکی با رنگ آمیزی نیترات نقره به عنوان شاخصی برای تشخیص بین بافت های طبیعی، هیپرپلاستیک و دیسپلاستیک مطرح شده است. هدف از این مطالعه تشخیص افتراقی و سریع بین انواع خوش خیم و بدخیم تومورهای تیروئید از لحاظ پاتولوژی و تشخیص زودرس ضایعات تومورال هیپرپلاستیک از بافت طبیعی می باشد. این مطالعه از نوع Clinical diagnosis است که نمونه های فایل شده بیماران تیروئیدکتومی در بیمارستان طالقانی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی در سال های 77-70 مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق 65 بلوک پارافین مربوط به تومورهای خوش خیم و بدخیم تیروئید به عنوان گروه مورد و تعداد مساوی از بلوک بافت طبیعی همان بیماران به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفته است. از لام های 65 بیمار تیروئیدکتومی شده 4 بیمار تومور خوش خیم و 61 بیمار تومور بدخیم تیروئید داشتند. در بررسی کلی این 65 بیمار، میانگین NORs در بافت تومورال 59/0 ± 18/1 بود. بررسی بعدی مقایسه بین بافت تومورال خوش خیم و بدخیم بود که میانگین NORs در بافت تومورال بدخیم 58/0 ± 69/2 و در بافت تومورال خوش خیم46/0 ± 08/2 و این تفاوت معنی دار بود (005/0P<). در نهایت در بین 4 گروه آنالیز واریانس صورت گرفت و آنچه بدست آمد، اختلاف معنی داری بین گروه های زیر می باشد:1) قسمت تومورال سرطان های بدخیم با قسمت طبیعی بافت همان بیماران؛ 2) قسمت تومورال سرطان های خوش خیم با قسمت طبیعی بافت همان بیماران؛ 3) قسمت تومورال سرطان های بدخیم با قسمت تومورال سرطان های خوش خیم. در خاتمه با استفاده از روش ROC مشخص گردید اگر تعداد NORs شمارش شده در 100 سلول بافت تیروئید بیش از 170 باشد این بافت با حساسیت 5/98% و ویژگی 5/98% و efficiency 5/98% تومورال است و اگر تعداد NORs شمارش شده در 100 سلول بافت تیروئید بیش از 200 باشد، این بافت با حساسیت 5/88% و ویژگی 75% و efficiency 7/87% بدخیم است. با گسترش و متاآنالیز طرح های مشابه این طرح می توان به آستانه (Cut off point) مناسبی جهت جداسازی بافت طبیعی، تومورال و بدخیمی تیروئید به روش رنگ آمیزی با نیترات نقره NORs رسید و آن را جایگزین روش های قدیمی نمود.
    کلیدواژگان: تیروئید، تومور، نقاط سازمان دهنده هستکی، رنگ آمیزی نیترات نقره
  • فاطمه فدایی فتح آبادی، محسن نوروزیان، فریدون عزیزی صفحه 51
    یکی از مهمترین تنظیم کننده های تکامل و متابولیسم استخوان، هورمون های تیروئید می باشند، افزایش هورمون های تیروئید در خون میزان جذب استخوان را افزایش می دهد، با این وجود، مکانیسمی که از طریق آن هورمون های تیروئید فعالیت و رشد استئوکلاستها را موجب می شوند، هنوز ناشناخته مانده است. پژوهش حاضر با روش تجربی (experimental) انجام شده است و در آن آثار هیپوتیروئیدی بر ترمیم استخوان مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق 60 راس موش صحرایی بالغ ماده به طور تصادفی به دو گروه 30 راسی تقسیم شدند، گروه اول به عنوان شاهد و گروه دوم از طریق محلول پودر متی مازول در آب خوراکی به عنوان گروه تجربی هیپوتیروئید شدند. سطح داخلی استخوان درشت نی در تمام موش ها توسط مته دندانپزشکی سوراخ گردید. سه هفته پس از نقص استخوان تمام موش ها بوسیله اتر کشته شدند، از محل نقص استخوان بافت برداری شد و تمام نمونه ها مورد مطالعات هیستومورفومتریک قرار گرفتند. تعداد سلول های استئوبلاست در بافت ترمیمی گروه شاهد بیشتر از گروه تجربی بود. در صورتی که تعداد استئوکلاستها در بافت ترمیمی گروه تجربی بیشتر بود، ضخامت پریوست در محل ترمیم در گروه شاهد بیشتر از گروه تجربی بود، رشد طولانی استخوان درشت نی نیز در گروه شاهد بیشتر بود. محل نقص استخوانی در گروه تجربی کاملا از بافت ترمیمی پر نشده بود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که کاهش هورمون های تیروئید به طور معنی داری ترمیم استخوان را به تاخیر می اندازد. این نتیجه در ارتباط با بروز عدم تکامل استخوانی در جنین مادران هیپوتیروئید قابل تامل و تحقیق بیشتر است.
    کلیدواژگان: استخوان، ترمیم، هیپوتیروئیدی
  • محسن جانقربانی صفحه 56
    در سال های اخیر فعالیت های پژوهشی، تعداد مجله های پزشکی و تعداد مقاله هایی که به مجله های علوم پزشکی کشور ارسال می شود به طور چشمگیری افزایش یافته است. در بیشتر این مقاله ها تجزیه و تحلیل هایی ارایه می شود که بدون یاری آمارشناسان و اپیدمیولوژیست ها انجام شده است. اگر چه تقریبا تمام پژوهشگران پزشکی تا حدودی با مبانی آمار آشنا هستند، ولی راه آسانی برای آشنایی کامل آنها با مفاهیم و اصول آماری وجود ندارد. همچنین درخصوص نحوه طراحی، تحلیل و نوشتن یک پروژه کامل کمک چندانی در اختیار آنها نیست. تا حدودی به این دلایل بسیاری از مقاله هایی که در مجله های پزشکی منتشر می شوند، از نظر آماری ضعیف یا حتا ممکن است غلط باشند. در این مقاله سعی شده به روش های آماری اشاره شود تا خواننده آگاه با دسترسی به داده های اصلی بتواند یافته های گزارش شده را تایید نماید. در صورت امکان باید یافته ها سنجیده شده و با شاخص های مناسب سنجش خطا یا ابهام نظیر دامنه های اطمینان ارایه شود و از تکیه بر آزمون فرضیه آماری نظیر مقدار P به طور انحصاری که اطلاعات کمی مهمی را بیان نمی کند، اجتناب گردد. این رهنمود قصد دارد به نویسندگان کمک کند تا بدانند چه چیز از نظر آماری مهم تلقی می شود و چگونه آن را در مقاله های خود ارایه نمایند. در این مقاله راجع به نحوه انتخاب روش های آماری مناسب بحث نشده است؛ چنین اطلاعاتی را می توان با مشورت با آمارشناسان بدست آورد، ولی این مقاله توجه خوانندگان را به سوءاستفاده از روش های آماری جلب می نماید و تلاش می کند اطلاعات کلی و توصیه هایی را درباره جنبه های مهم طراحی، تجزیه و تحلیل و نحوه ارایه یافته ها به آنها پیشنهاد کند.
    کلیدواژگان: تحلیل آماری، رهنمودهای، مقاله های پزشکی، طراحی مطالعه8
|
  • B. Larijani, M. Pajouhi, Mh Bastanhagh, N. Sedighi, A. Sajjadi, Mr Eshraghian, Rb Jalili Page 1
    Thyroid nodules are present in up to 50 percent of adults in the fifth decade of their life. Patients are often treated with thyroxine in order to reduce the size of the nodule, but the efficacy of suppressive therapy with thyroxine remains uncertain. In this study, 62 patients with a benign cold thyroid nodule confirmed by biopsy and TC-99m pertechnetate scan, were randomly assigned in a double bline manner to receive placebo (n=30) or levothyroxine (n=32) for two years. High-resolution sonography was used to measure the size of the nodules before and 6,12 and 24 months after treatment. Suppression of thyrotropin release was confirmed in both groups by one session administration of thyrotropin-releasing hormone 1.5 months after treatment and TSH measurements 1.5 months after treatment and then every 3 months. After 24 months of therapy, diameter or volume of the cold nodules in the levothyroxine group did not significantly decrease as compared with the placebo group. We conclude that suppressive therapy with levothyroxine was not effective in reducing the size of thyroid nodule within 24 months, despite effective suppression of thyrotropin release.
  • F. Azizi Page 11
    Lipid and lipoprotein metabolism is affected by many factors, among them thyroid hormones. Lipid and apolipoprotein disorders are common findings in patients with thyroid dysfunction. Moreover, LDL-C oxidation is more common in these patients than the normal population. This study aims at assessing lipids, lipoproteins, apolipoproteins and serum paraoxonase activity in patients with thyroid dysfunction and comparing them with normal controls. In this study 99 patients with thyroid dysfunction (49 hypothyroid and 50 hyperthyroid) were each compared with a separately age and sex matched control group of 50. A fasting blood sample was obtained and serum total cholesterol, triglycerides, apolipoproteins A-I and B, and paraoxonase activity were measured. In hyperthyroid patients, significant reductions in serum paraoxonase activity (45±23 vs. 67±37 Iu/ml, P<0.001), triglycerides (112±53 vs. 166±130 mg/dl, P<0.05), apolipoprotein A-I (137±26 vs. 154±21 mg/dl, P<0.001) and apolipoprotein B (75±18 vs. 85±25 mg/dl, P<0.05) were found. Hypothyroid patients had lower paraoxonase activity (46±21 vs. 64±32 Iu/ml, P<0.005) than controls and higher total cholesterol (224±69 vs. 185±41 mg/dl, P<0.001), LDL-C (133±59 vs. 93±36 mg/dl, P<0.001), and apo B (107±37 vs. 84±23 mg/dl, P<0.001). The results show significant changes of lipid levels in thyroid dysfunction, like previous studies. Also, for the first time in both hypo and hyperthyroid patients we observed significant reduction in serum paraoxonase activity. According to these findings, increased LDL oxidation in thyroid dysfunction, at least to some extent, can be attributed to reduced serum paraoxonase activity.
  • H. Forootan, A. Hosseini, Ar Esteghamati, Hr Mohammadi, Sh Mirmomen Page 23
    Hypogonadism is a major complication in cirrhosis that affects quality of life to a great extent, and therefore, its treatment and prevention is very important. The main purpose of this study is to determine whether this hypogonadism is the result of central (hypothalamic) changes or gonadal disorders. In this study, we studied 36 cirrhotic patients in 3 Child groups (12 patients in each group) and 12 normal controls. Physical examination of patients for detecting the signs of hypogonadism was done and all mecessary tests were requested (serum levels of LH, FSH, estradiol, Testostrone, DHEA, SHBG) and compared in groups with ANOVA and Post –Hoc tests. In cirrhotic patients, frequency of hypogonadism signs were as follows: decreased sexual desire (77.8%), Impotence (52.8%), erectile dysfunction (41.7%), gynecomastia (38.9%) and change of hair pattern (22.2%). Comparison of serum levels of hormones in different child groups and controls showed that with progression of disease severity, testosterone decreased, estradiol and SHBG increased and LH and FSH didnt’ show significant changes compared with control group. Also, DHEA didn’t show significant change with progression of disease severity After GnRH stimulation test each group showed significant increase in the levels of LH and FSH that is in favor of hypothalamic disorder. This study shows that hypogonadism in cirrhotic patients is of central (hypothalamic) origin and in its treatment this must be considered.
  • N. Saadat, P. Salehi, A. Emami, Ar Mortazavi Page 31
    Spironolactone is a diuretic antihypertensive drug which has been shown to produce antiandrogenic effects. The antiandrogenic effects of topical spironolactone have been proved in animals. In this study, we tried to prepare an effective formulation of topical spironolactone and also we evaluated its clinical effects in human. The study was performed in two phases: different formulations of topical spironolactone were examined in the first phase. Spironolactone creams containing 2% drug were prepared in aqueous cream, buffered, vanishing, oily, and cold cream bases and then physico-chemical tests including assessment of visual characteristics (appearance), uniformity, apparent viscosity and spreadability, drug release from the base, and assay of active ingredient were performed on each cream. In the second phase, the best formulation was applied twice daily for 3 months in 12 patients aged 17-50 years who suffered from mild to moderate hirsutism localized to the face. The patients used about 1 gram of the selected cream on one side of their face and did not remove or manipulate hair from that area throughout the study. The 2% spironolactone cream containing aqueous cream base was the best cream with the greatest stability and desirable physico-chemical properties. The clinical trial results from monthly assessments up to 3 months showed a lack of effectiveness of this formulation on hair growth compared with the other side of the face. Hirsutism and hair growth were not influenced by the application of the spironolactone-containing cream during 3 month of treatment. Other formulations or drug doses should be sought in the future studies.
  • F. Azizi, R. Sheikholeslam, M. Hedayati, P. Mirmiran, Ar Mahdavi, H. Delshad Page 37
    Iodine deficiency disorders (IDD) constitute a worldwide health problem. Many parts of the Islamic Republic of Iran had been known as areas of endemic goiter. IDD was accepted as a priority health problem in the country, and a National IDD Council was formed in 1989, under the supervision of the Ministry of Health and Medical Education. One of the main strategies of National council for IDD control was to provide at least 150 μg of iodine per day to the entire population through making iodized salt available. This study was performed to evaluate the National IDD Council program in 1996, in rural and urban areas of Fars province. 1350 schoolchildren, aged 8 to 10 years, including 50% girls and 50% boys, were selected through random sampling. Grading of goiter was performed according to WHO classification. Serum T3 and T4 were measured by RIA and uninary iodine by digestion method. The mean serum T4 and T3 were: 10.0±1.4 μg/dl, and 141±18 ng/dl, respectively. There were no differences between males and females and schoolchildren of rural or urban areas. Five persons had serum T4 more than 12.5 μg/dl. The mean urinary iodine was 30 μg/dl in entire population, 89% had urinary iodine more than 10 μg/dl. Only 4% had urinary iodine less than 5 μg/dl. Total prevalence of goiter was 68% (69% in girls and 66% in boys). Based on the available data, seven years after generalized use of iodized salt and 2 years after the use of iodized salt by more than 50% of pupulation, urinary iodine in schoolchildren of Fars province is in acceptable range. However, goiter is still hyperendemic in Fars province.
  • B. Jafari, N. Mortazavi, R. Hajipour Page 43
    The number of nucleolar organizer regions (NORs) can be used to determine the degree of cell activity or metabolism in histopathology specimens. The quantification of argylophilic nucleolar organizer regions (Ag NORs) was performed in 65 cases with benign and malignant thyroid tumors to determine whether Ag NOR count correlated with different histologic pattern pertinent to prognosis. Ag NORs were stained by a one-step silver method and examined in representive paraffin sections from 61 cases with malignant thyroid tumors and 4 cases with benign thyroid tumors. Primary tumors were surgically resectd and in each case AgNORs counts in the tumors were compared with their normal thyroid tissues as control groups. The mean AgNORs numbers per cell in tumoral tissue (benign and malignant) were 1.18±0.59. The mean AgNORs number per cell in malignant tumoral cells (2.69±0.58) was significantly (P<0.005) higher than benign thyroid tumor (2.08±0.46). The results of analysis of variance showed that mean AgNORs count in malignant thyroid tissue with their own normal thyroid tissue as control group, mean AgNORs count in benign thyroid tissue with their own normal thyroid tissue as control group, and mean AgNORs count in malignant thyroid tissues with benign thyroid tissues were significantly diffierent.
  • F. Fadai, M. Norouzian, F. Azizi Page 51
    Thyroid hormones are major regulators of bone development and remodeling. In this experimental study, we evaluated the relationship between hypothyroidism and repair of tibial bone in female rats. 60 adult female rats aged 4-6 weeks were randomly assigned into two groups, the first group were rendered hypothyroid by adminstration of methimazole in the drinking water, second group were normal controls. The parameters studied in each group were body weight, number of osteoblasts and osteoclasts, length and diameter of tibia and thickness of periosteum. Our results show that, the number of osteoblasts were decreased in hypothyroid rats, while in this group of rats the number of osteoclasts were increased. The thickness of periosteum and body weight in hypothyroid rats decreased. Longitodinal growth of tibia in control rats was increased as compared with hypothyroid rats. The findings suggest that hypothyroidization delays the process of bone repair.
  • M. Janghorbani Page 56
    Recently, research activites and number of medical journals and articles submitted to these journals have dramatically increased. Most papers published in these medical journals contain analyses that have been carried out without any help from a statistician or epidemiologist. Although nearly all medical researchers have some acquaintance with basic statistical concepts and principles, there is also little help available about how to design, analyse and write up a whole project. Partly for these reasons, much that is published in medical journals is statistically poor or even wrong. In this article attempt is made to describe statistical methods with enough detail to enable a knowledgeable reader with access to the original data to verify the reported results. When possible, contributors should quantify findings and present them with appropriate indicators of measurement error or uncertaintly (such as confidence interval). Sole reliance on statistical hypothesis testing, such as use of P values, which fails to convey important quantitative information should be avoided. These guidelines are intended to help authors know what is important statisticaly and how to present it in their papers. Detailed discussion on how to choose an appropriate statistical method is not given, such information is best obtained by consulting a statistician. We do, however, draw attention to certain misuses of statistical methods. Comprehensive statistical guidelines could help medical researchers to get more aware of important statistical principles, by indicating what information ought to be supplied in a paper. In this article an attempt has been made to meet this.