به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

حسینی

در نشریات گروه علوم انسانی
تکرار جستجوی کلیدواژه حسینی در مقالات مجلات علمی
  • علی داوودی*، عصمت اسماعیلی، علی محمد شاه سنی
    هنجارگریزی مولفه ای بنیادین در نظام شعر، موثرترین شکل آشنایی زدایی و برجسته سازی زبان است که قاعده های متعارف ساختاری شعر را بر هم می زند و از این راه دامنه وسیعی از تنوعات محتوایی، شکلی و زبانی در شعر پدید می آورد. در شعر سپید فارسی که شعری بدون وزن و قافیه است، شاعران به صورت گسترده از هنجارگریزی بهره برده اند و به واسطه آن، زبان شعری خویش را برجسته کرده اند. پژوهش حاضر که به روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و داده های آن به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده اند، بر اساس نظریه ی فرمالیستی لیچ، گرایش شش تن از شاعران سپیدسرا را به هنجارگریزی موردبررسی قرار داده و تاثیر این رویکرد را بر تمایز زبان و شکل شعر نشان می دهد. میزان بهره گیری از انواع مختلف هنجارگریزی توسط شاعران سپیدسرا متفاوت بوده و به نسبت جهان فکری و تجربه ادبی ایشان فرق می کند. شاعرانی مانند شاملو، موسوی گرمارودی و سید حسن حسینی، هنجارگریزی های معنایی، واژگانی، نوشتاری و ادبی استفاده کرده اند تا شیوه ای متفاوت و مستقل از پیشینیان رقم بزنند؛ اما شاعرانی مانند آتشی، نجدی و شمس لنگرودی عمدتا به دو هنجارگریزی زبانی و ادبی توجه نشان داده اند. این پژوهش ضمن برشمردن برخی از نمونه های هنجارگریزی، نوع و نسبت کاربرد آن را نیز در شعرهای سپید، بیان می کند.
    کلید واژگان: هنجارگریزی، شعر سپید، نجدی، شاملو، حسینی
    Ali Davoodi *, Esmat Esmaeili, Ali Mohammad Shahsani
    As a fundamental element in the poetic system, deviation is the most effective form of defamiliarization and linguistic foregrounding. It disrupts the conventional structural rules of poem and thus generates a wide range of thematic, formal and linguistic variations within poetry. In Persian free verse which lacks meter and rhyme, poets have widely used deviation to foreground and enhance their poetic language. The current descriptive-analytical research, using a library method, examines deviation in the works of six free verse poets based on Geoffrey Leech’s formalist approach. The study highlights the impact of this approach on distinguishing the language and form of poem. The frequency of various types of deviation by these poets differs according to their ideational and literary experience. Poets like Shāmlū, Mūsavi Garmārūdi and Seyed Hasan Hosseini have used semantic, lexical, orthographic and literary deviations to create distinct and independent styles from their predecessors, but poets like Ātashi, Najdi and Shams Langrūdi have mainly paid attention to linguistic and literary deviations. The present research, identifying instances of deviations, examines the type and frequency of deviation in Persian free verse as well.
    Keywords: Deviation, Free Verse, Najdi, Shāmlū, Hosseini
  • زهرا روح الهی*

    حسینی ها به گروهی از فرزندان امام حسین (ع) گفته می شود که در قرن سوم به مصر مهاجرت نمودند. با توجه به این که حسینی ها از اقوام بنی هاشم در حجاز بوده اند چرایی حضور آنها در مصر و جایگاه آنها در حکومت ها سوالی است که در این مقاله بدان پرداخته شده است. حسینی ها به دلایل مختلف چون دعواهای درون خاندانی، واگذاری اقطاعات به آنها و حضور حکومتی چون فاطمیان به مصر رفتند و مناصبی سیاسی چون نقابت، وکالت، قاضی عسکر و هم جایگاه علمی چون مدرسی مدارس و مساجد را کسب نمودند. جایگاه اجتماعی حسینی ها در مصر سبب نامیده شدن یکی از مهمترین حارات قاهره به نام آنها شد به دلیل همین جایگاه افراد غیر از این خاندان که ساکن در این منطقه می شدند نیزحسینی نامیده شدند. اهمیت این منطقه سبب اسکان دولتیان و نیروهای نظامی ممالیک در آن شد. علاوه بر آن محله حسینیه محل اقتصادی و خرید و فروش بردگان نیزبوده است. این محله تا سال 821 به دلایل مختلفی از بین رفت که مهمترین آن را می توان تغییرات اخلاقی در این منطقه بواسطه حضور اویراتی ها دانست.

    کلید واژگان: حسینی، حاره حسینی، امام حسین(ع)، فاطمیان، ممالیک
    Zahra Rooholahiamiri *

    The Husseinis are a group of descendants of Imam Hussein (AS) who migrated to Egypt in the third century. Considering the fact that the Hosseini were one of the Bani Hashem tribes in Hejaz, why their presence in Egypt and their position in the governments is a question that has been addressed in this article. The Hosseinis went to Egypt for various reasons, such as intra-family disputes, giving them fiefdoms, and the presence of governments such as the Fatimids, and obtained political positions such as niqab, lawyer, military judge, and academic positions such as teachers of schools and mosques. The social position of the Husseinis in Egypt caused one of the most important districts of Cairo to be named after them, because of this position, people other than this family who lived in this area were also called Husseinis. The importance of this area led to the settlement of the Mamluk government and military forces in it. In addition, Hosseinieh neighborhood was also an economic place for buying and selling slaves. This neighborhood was destroyed by the year 821 for various reasons, the most important of which can be considered the moral changes in this area due to the presence of the Uiratis.

    Keywords: Madelung, succession of Prophet Muhammad (pbuh), historiography, historical method
  • محمدامین صادقی ارزگانی*

    سخن بلندمرتبه سردار کم نظیر اسلام و شهید شاهد امت که گفت: «ما ملت امام حسینیم»، زیباترین، حماسی ترین، انقلابی ترین، حسینی ترین، ماندگارترین و روح افزاترین جمله بیان شده در سال های اخیر است. ملت حسینی، ملتی است که زندگی و مرگ شان حسینی و اهل بیتی باشد. زیباترین تعریف برای ملت حسینی، همان است که در زیارت نامه عاشورا آمده است: «اللهم‏ اجعل‏ محیای‏ محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد؛[1] خداوندا! زندگی و حیات ما را زندگی و حیات محمد و خاندانش قرار بده و مرگ ما را مرگ آنان قرار بده».ملت حسینی، ایستادگی بر ارزش ها و آرمان هایی است که در منطق عاشورا به شفاف ترین و زلال ترین وجه ممکن متجلی شده است. لزوم پایبندی به این منطق و ایمان به شعارهای این مکتب منحصر به عرصه اندیشه و اعتقاد نیست؛ بلکه باید در مقام عمل نیز جستجو نمود. حضرت امام خمینی;، علل شکل گرفتن و بقای انقلاب اسلامی را مدیون و مرهون عاشورا و نهضت اباعبدالله7 می دانند و معتقدند که مردم درس قیام و مبارزه را از امام حسین7 فرا گرفته اند: «رمز پیروزی اسلام بر کفر جهانی را در این قرن که پانزدهم خرداد 42 سرآغاز آن بود، در دوازدهم محرم حسینی جستجو کنید که انقلاب اسلامی ایران، پرتوی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن است».[2] بنابراین از نگاه امام خمینی;، نهضت حسینی در دو ساحت اعتقادی و عملی سرمشق ملت غیور و شجاع ایران بود. [1]. جعفر بن محمد ابن قولویه، کامل الزیارات، ص 178.[2]. سید روح الله موسوی خمینی، صحیفه امام، ج ‏17، ص 482.

    کلید واژگان: ملت، حسینی، مرگ
  • زهره گرجی، رقیه رستم پور ملکی*
    نقش زبان در یک متن ادبی، زیبایی آفرینی بوده و ترجمه ادبی نیز از این منظر از حساسیت ویژه ای برخوردار است. در متن ادبی، مترجم نه تنها محتوا و پیام، بلکه آرایه ها و صنایع ادبی را نیز باید به میزان مجاز و در قالبی که متن می طلبد، وارد متن ترجمه کند. در میان نظریه های نقد ترجمه، الگوی کارمن والرو گارسس (1994) به نقد ترجمه ادبی می پردازد. این الگو شامل چهار سطح (معنایی- لغوی، نحوی- واژه ساختی، گفتمانی-کارکردی و سبکی- عملی) است. در این الگو، ترجمه‎ها از منظر دو معیار کفایت و مقبولیت نیز ارزیابی می شوند. این پژوهش، ترجمه منتخب آثار «جبران خلیل جبران» در کتاب «حمام روح» سید حسن حسینی (1377) را بر پایه نظریه نقد ترجمه گارسس و در هر چهار سطح مدل پیشنهادی وی با شیوه توصیفی- تحلیلی مورد مطالعه و تحقیق قرار می‎دهد. دستاورد این جستار، بیانگر آن است که مترجم در زمینه معنایی- لغوی و نحوی- واژه ساختی، عملکرد بهتری داشته و در سطوح سبکی و گفتمانی نسبتا ضعیف ظاهر شده است، اما به طور کلی این ترجمه از کفایت و مقبولیت لازم برخوردار است. همچنین مترجم بیش از همه راهکارها از «بسط یا افزایش» بهره جسته است.
    کلید واژگان: خلیل جبران، نقد ترجمه، حمام روح، حسینی، الگوی گارسس
    Zohreh Gorji, Roghayeh Rostampour Maleki *
    The role of language in a literary text is aesthetic and literary translation has a special sensitivity from this perspective. In a literary text, the translator must translate not only the content and message but also the literary devices to the extent permitted and in the format required by the text. Among translation theories, the model of Carmen Valero Garcés critiques literary translation. This model consists of four levels (semantic-lexical, syntactical morphological, discourse-functional, and stylistic-practical). In this model, translations are also evaluated from the perspective of two criteria of adequacy and acceptability. This study considers the translation of selected works of the famous Lebanese author "Gibran Khalil Gibran" in the book "Hamam-e Rooh” by Seyed Hassan Hosseini based on the theory of criticism of Garcés translation and at all four levels of his proposed model. The achievement of this descriptive-analytical study indicates that the translator has performed better in the semantic-lexical and syntactical-morphological levels and has appeared in relatively weak stylistic and discourse levels, but in general, this translation has the necessary adequacy and acceptability. He also has used "expansion" more than any other solution.
    Keywords: Gibran, Criticism, HamameRooh, Garcés
  • زهرا مطیعی، معصومه صادقی*
    رمان ازجمله انواع ادبی بسیارموثر در بیان پایداری یک ملت در برابر ظلم و ستم داخلی و خارجی محسوب می شود. ادب فارسی و عربی معاصر به سبب وجود مشترکات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در این نوع ادبی نیز از شباهت های فرم و محتوای یکسانی سود می جویند. شخصیت از عناصر مهم در رمان و تجلی گاه احساسات و اعتقادات نویسنده است. مقاله پیش رو به بررسی انواع شخصیت در رمان های «دا» اثر «سیده زهرا حسینی» و «ام سعد» نوشته «غسان کنفانی» به شیوه توصیفی - تحلیلی در قالب ادبیات تطبیقی پرداخته است. برای تحقق این هدف شخصیت ها از منظر محوریت، تحول و نوع بررسی شده اند. یافته های تحقیق نشان از آن دارد که علاوه بر همسو بودن شخصیت ها به سبب وجود فضای مقاومت و پایداری و قلم مشابه دو نویسنده در پردازش فرم و محتوای شخصیت ها، کاربست ژانر اجتماعی در شخصیت پردازی و ترسیم تیپ هایی درگیر با آرمان های ملی- مذهبی نیز مورد توجه بوده است. حضور تراژدی بیشتر در رمان «دا» نسبت به رمان «ام سعد»، از جمله تفاوت های عمده این دو رمان نسبت به یکدیگر است.
    کلید واژگان: رمان، شخصیت، دا، ام سعد، حسینی، کنفانی
    Zahra Motiee, Masoumeh Sadeghi *
    Novel is considered as one  of the most effective literary types to illustrate one nation's stability against the domestic and foteign cruelty. As there are social,political and cultural similarities in this literary type in both Persian and Arab contemperary literature,they both have the same form and content. Personality is considered as one of the most important elements in novel and it reveals the writer's outlooks and feelings. The present aritcle scrutinizes the element of personality on the novel of Dà weitten by Seyyedeh Zahra Hoseini and  Omme Saad by Gassan Kanaani in the analytical-descriptive method based on American school. Hence,characters analyzed from  the evelutionary and significant aspects.The findings demonstate that the characters are not only similar for the sake of stability situation but also have used social genre in personification and depicting types dealing with religious-national goals.  one of the basic differences between two novels is that Dà is more tragic than Omme Saad.
    Keywords: novel, peronality, dà, omme saad, Hoseini, Kanfani
  • لوی پروونسال
    مترجم: فهیمه مخبر دزفولی
    شرفا، علویانی بودند که در سرزمین های اسلامی همواره مورد احترام مردم بوده و موفق به تشکیل دول مهمی در جهان اسلام شدند. شرفا به شاخه های مختلف تقسیم شدند که مهم ترین آنها شرفای حسنی و حسینی اند. شرفای حسنی از نسل حسن مثنی بوده که موفق به تشکیل دولت ادریسیان در مغرب شدند. شرفای حسینی از نسل امام صادق 7 بوده که فاطمیان خود را به ایشان منتسب می کردند. مطلب حاضر، ترجمه مقاله ی شرفا از دائره المعارف اسلام (چاپ دوم) است که توسط لوی پروونسال مستشرق مشهور فرانسوی نوشته شده است. وی ضمن بررسی تبارشناسانه شاخه های مختلف شرفا آثار مهم مربوط به آنان را معرفی کرده است. کتابشناسی شرفا، در مقاله حاضر، جهت محققین و پژوهشگران در این زمینه حائز اهمیت است
    کلید واژگان: شرفا، حسنی، حسینی، تبارشناسی، ادریسیان، فاطمیان
    Louis Provencal*, Fahimeh Mokhber Dezfuli
    The sharifs were Alawites who were always respected by the community they lived in throughout Muslim lands. They also managed to establish major government dynasties in the Muslim World throughout history. The sharifs are divided into Several branches the most important of which are the Hasani and the Husayni. The Hasani Sharifs, Whose ancestry goes back to Hasan al ه Muthanna, succeeded in establishing the Idrisid dynasty in the Muslim West)in their case, in Morocco (. The Husayni sharifs, Whose genealogical line goes back to Imam Jؤfar ibn Muhammad as ه Sadigh, were declared by the Fatimids to be their ancestors. This paper is a translation of the entry, "Sharif", in Encyclopedia Islam) Second edition(written by the wellknown French orientalist, Louis Provencal while investigating the genealogical lines of different sharif branches, Provencal has discussed major works attributed to them. In the paper before you, the sharif bibliography is of much importance to researchers and investigators of this field.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال