classification of knowledge
در نشریات گروه فلسفه و کلام-
ارایه نظام جامعی از دانش ها همواره از ضرورت های پیش روی علم ورزان بوده است. نظریات طبقه بندی علوم برای پاسخ گویی به این نیاز حقیقی پدید آمده است. با توجه به اهمیت این موضوع، بسیاری از فیلسوفان سعی نموده اند تقسیم بندی جامعی از علوم ارایه دهند. ملاک ها، معیارها و مبانی فلسفی و منطقی هر فیلسوف در طبقه بندی ارایه شده وی، تاثیر دارد. متفکران مسلمان هر یک با توجه به گرایش فلسفی خود نظم خاصی را برای دسته بندی علوم پیشنهاد نموده اند. در میان معاصران، علامه طباطبایی بیشتر و عمیقتر از دیگران بدین موضوع پرداخته است. علامه در ابتدا به تفکیک میان دو ساحت علوم حقیقی برهانی، در پرتو نظریه یقین ضروری، کلی و ذاتی گزاره های برهانی پرداخته و در پی آن به علوم اعتباری، در پرتو نظریه اعتباریات می پردازد. از دیدگاه علامه ما با دو دسته علوم و بالتالی دو معیار متفاوت برای وحدت و تمایز و به تبع طبقه بندی علوم مواجه هستیم. وی در ساحت علوم برهانی و فلسفی موضوع علم را به عنوان معیار وحدت و تمایز علوم طرح نموده و وجه حاجت علوم برهانی به موضوع را مستدل می نماید. در مقابل، با تحلیلی که از اعتباریات ارایه می نماید در علوم اعتباری غایت علم را معیار طبقه بندی علوم دانسته است.
کلید واژگان: طبقه بندی علوم، علم شناسی، علامه طباطبایی، علوم حقیقی، علوم اعتباری"Classification of knowledge" is one of the most important issues in philosophical epistemology. Considering a comprehensive taxonomy of knowledge is prerequisite to be a scientist; therefore, many philosophers have tried to establish as a classification based on certain philosophical and logical foundations. By the same token, many philosophers in the Islamic ages, especially Allame Tabatabaei, have presented specific classifications according to their philosophical attitudes. This study tries to carry out a detailed analysis of classification of knowledge based on Allame Tabatabaei and an abstract of his principles, by which he argues about subject, method and objectives of various ramifications of knowledge as well as Human faculties of Understanding.
Keywords: Classification of knowledge, Epistemology, Allame Tabatabaei, Theory of knowledge, Philosophy of science -
در علم شناسی سینوی، طب به عنوان یکی از شاخه های فرعی حکمت طبیعی مطرح بوده است. طب سینوی عمیقا متاثر از فلسفه ابن سیناست. وی به عنوان طبیبی فیلسوف، در سراسر کتب طبی اش از یافته های فلسفی خود استفاده کرده است. همچنین در مواضع متعددی از کتاب قانون، طبیب را از ورود به مباحث و مسائل فلسفی برحذر داشته و جایگاه اثبات آن ها را در فلسفه می داند. این نشان دهنده آن است که او ضمن توجه به جدایی مسائل فلسفی و طبی، طب را هرگز از مبانی فلسفی بی نیاز نمی دانسته است و آن را به مثابه علم جزئی تحت سیطره علم کلی به نام فلسفه قلمداد کرده است. در این مقاله سعی شده است ضمن بررسی جایگاه علم طب در علم شناسی ابن سینا و تبیین نیازمندی طب به فلسفه، به تعدادی از قواعد فلسفی که در طب سینوی استفاده شده اند اشاره شود.
کلید واژگان: طب سینوی، مبانی فلسفی، قواعد فلسفی، تاثیر، طبقه بندی علومIn his Scientology، Avicenna introduces medicine as a sub-discipline of natural wisdom. Medicine of Avicenna is influenced by his own philosophy. Avicenna، as a philosopher-physician، has used of his philosophical views throughout his medical works. He also at several positions from the book of Law (Ghanoon)، refrains from entering into philosophical discussions، and indicates that these issues should be discussed elsewhere، i. e. in philosophy. This shows that Avicenna although cares to separate philosophical and medical problems، but indorse that medicine cannot be understood without the metaphysical foundations. This paper، through referring to the application of some philosophic principles in his medicine، argues that Avicenna’s medicine needs his philosophy.Keywords: Avicenna's medicine, philosophical foundations, philosophic principles, Classification of knowledge
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.