به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « تلقین و تربیت دینی » در نشریات گروه « علوم تربیتی »

تکرار جستجوی کلیدواژه « تلقین و تربیت دینی » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • سید نقی موسوی
    این پژوهش درصدد است ادعای ممنوع بودن تلقین را در تربیت دینی با روش دروندینی و استنباطی و فقهی بررسی، و روش تدریس تلقینی را به عنوان یکی از رفتارهای اختیاری مربیان به دانش فقه عرضه کند و به این پرسش پاسخ دهد که آیا کاربست روش های تلقینی به شکل همگانی و همیشگی ممنوع است؛ اگر جواب منفی است در چه مواردی تلقین حرام است؟ منظور از تلقین در این پژوهش، «آموزش غیراستدلالی» است. نوشتار پیش رو، هفت دلیل برای دفاع از ممنوع بودن و حرمت کاربست تلقین در تربیت دینی مطرح کرده و در نهایت به این نتیجه دست یافته است که فرضیه «ممنوع بودن مطلق تلقین در تربیت دینی» قابل دفاع نیست.
    کلید واژگان: تلقین و تربیت دینی, تربیت اعتقادی, آموزش استدلالی, فقه تربیتی, فلاسفه تحلیلی تعلیم و تربیت}
  • سیدنقی موسوی*
    رویکرد تحلیلی در فلسفه تعلیم و تربیت بر ضرورت بازشناسی و تحلیل مفاهیم در عرصه تعلیم و تربیت تاکید می نمایند. تحلیل های برخاسته از مبانی و مبادی فلسفی و کلامیصاحب نظران این رویکرد،در باب تعریف تربیت، تربیت دینی و تلقین و دیگر مفاهیم، منجر به انکار «تربیت دینی» از سوی برخی شده است. یکی از دستاویزها، زشتی مطلق تلقین و تلقین آمیز بودن آموزه های دینی است که فرایند آموزش دین را به «شبه تربیت» و «ضد تربیت»بدل می کند. نوشتار حاضر درصددست تا با گردآوری دیدگاه های مختلف در تعریف تلقین و بررسی آنان، فرصتی برای بازاندیشی و تحلیل مفهوم تلقین فراهم آورد. به همین منظور پنج دیدگاه نقل و بررسی شده و سپس در تلاشی زبان شناسانه، معانی لغوی و اصطلاحی تلقین بررسی شد و به این نتیجه رسید که معنای اصلی تلقین در فضای آموزش و پرورش عبارتست از «آموزش غیراستدلالی»؛ هرچند معیار نتیجه و محصول فرایند یاددهی نیز معنای دوم تلقین است و در ادامه مباحثی معرفت شناختی در باب تلقین مطرح شد.
    کلید واژگان: تلقین, تربیت دینی, عناصر تلقین, فلسفه تحلیلی تعلیم و تربیت, آموزش استدلالی}
    Seyed Naghi Mousavi*
    Analytical approach to the philosophy of education highlights to recognize and analyze concepts in education. The analysis derived from the philosophical and theological about definition of Education, Religious Education, Indoctrination and other concepts Lead to the rejection of «religious education». One reason is absolute ugliness indoctrination and induction Religious teachings that is the process of religious education has become as “similar- education «and «anti-education». This paper wants to collect different opinions about definition of indoctrination and review them. In order to, five opinions criticized And new opinion is proposed.
    Keywords: Indoctrination, Religious Education, Education, analytical philosophy of Education, Discursive Education}
  • علی قاسمپور دهاقانی، سید ابراهیم جعفری
    روش تلقین، یکی از روش های مورد استفاده در تربیت دینی است. برخی از کارشناسان تربیت دینی معتقدند در تربیت باید از روش هایی استفاده کرد که موجب تغییر نگرش متربی شود و چشم انداز شناختی در او ایجاد کند. از نظر آنان کاربرد تلقین، قبولی کورکورانه و عادت به یادگیری و یادآوری مکانیکی آموزه ها را در پیدارد و موجب ایجاد خصوصیاتی همچون تسلیم و انقیاد در متربی می شود. موافقان بکارگیری این روش در تربیت دینی نیز معتقدند، کاربرد روش هایی غیر از تلقین همچون روش های عقلانی منوط به رشد عقلی در متربی است.
    مقاله حاضر، به بررسی چالشها، پیامدها و محاسن ناشی از بکارگیری روش تلقین در تربیت دینی پرداخته و به تشریح ماهیت و مفهوم تلقین و تربیت دینی و سازواری و ناسازواری آن پرداخته است. از آنجایی که نمی توان در دوره های کودکی منتظر رشد فرایند عقلانی در متربیان شد و به آموزش عقلانی دین پرداخت، بنابراین در دوران کودکی، که دوره تمهید برای قلمرو اصلی تربیت دینی است، می توان از روش تلقین برای ایجاد برخی آداب و صفات انسانی و اخلاقی استفاده کرد. همچنین از این روش نیز می توان برای تثبیت ایمان در دوره های بالاتر رشد بهره گرفت.
    کلید واژگان: تلقین, تربیت دینی, آموزش عقلانی, سازواری و ناسازواری}
    Ali Ghasempoor Dehaghani, Ebrahim Jafari
    The indoctrination method is one of the main methods in religious education. Critiques of this method believe that we should use methods in education that lead to attitude changes in pupils. They believe that indoctrination method is a mechanical one that causes characters such as submission and obedience in pupils.Supporters believe that application of other methods such as a rational one is dependent on intellectual development and awareness in pupils, but we know that in childhood period intellectual process development is very rare. They believe the childhood is the right of religious education. We can use indoctrination method to establish some habits, humanity and ethical characters. Also by this method, we can stablize faith in upper developmental periods. So in this paper, we examine challenges, outcome, benefits of application of indoctrination method in religious education and consistency and inconsistency of it.
  • محمدحسین حیدری، حسن علی نصر بختیاری
    تربیت دینی همچون بسیاری از مفاهیم رایج در تعلیم و تربیت، از جانب پرورش کارانی که با رویکرد تحلیلی به مباحث تربیتی می نگرند، بررسی و نقد شده است. برخی، آموزش دین را به سبب ماهیت غیرعینی و آموزه محور معرفت دینی، فرایندی قلمداد می کنند که در بیشتر موارد به «تلقین» منجر می شود. عده ای نیز معتقدند که تلقین، تهدیدی است که متوجه هر نوع آموزش است؛ زیرا هرگاه موضوعی با شیوه ای غیراخلاقی انتقال یابد، تلقین رخ داده است. در این مقاله، پس از بررسی تمایز مفهومی بین «تربیت» و «تلقین»، دو معیار موجود برای تلقین یعنی «محتوا» و «روش ارائه» بررسی شده است. در هرنوع آموزش، از جمله آموزش معارف دینی، شیوه غیراخلاقی عرضه مطلب، فرایند آموزش را به سمت تلقین می کشاند. بدین منظور، پس از ذکر شاخص های تربیت حقیقی از منظر فلسفه تحلیلی، بر این نکته تاکید شده است که در تربیت اسلامی، شاخص های مذکور مورد تایید بوده و از حیث نظری، تربیت اسلامی با تعریفی که فلاسفه تحلیلی از «تربیت حقیقی» ارائه می دهند، همخوانی دارد.
    کلید واژگان: تربیت, تلقین, تربیت دینی}
    Muhammad Hussein Heydari, Hassan Ali Nasr Bakhtiyari
    Religious education, like many other notions common in education, has been reviewed and studied by those practitioners who approach such discussions analytically. Because of the abstract nature of religious knowledge and its doctrinal basis, some regard religious education as a process leading to indoctrination. There are still some others who hold that indoctrination is a threat to any type of education, for there would be indoctrination whenever any material is transmitted through an immoral method. The present article, having studied the distinction between education and indoctrination, has investigated two existing criteria for indoctrination: content and method. In any form of education, including that of religious knowledge, the immoral way of presenting materials would lead the process of education to indoctrination Having mentioned the standards of true education from the viewpoint of analytical philosophy, the present article has stressed that in Islamic education, the above mentioned standards have been affirmed, and theoretically speaking, Islamic education is consistent with the definition of true education presented by analytical philosophers.
    Keywords: education, indoctrination, religious education}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال