جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « سبک های ابراز هیجان » در نشریات گروه « پزشکی »
-
روان شناسی مثبت گرا مجموع امید، تاب آوری، خوش بینی و خودکارآمدی را به عنوان سرمایه های روان شناختی معرفی کرده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، واقعیت درمانی و درمان مثبت نگر بر سرمایه های روان شناختی و سبک های ابراز هیجان زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. برای این منظور 60 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به شیوه ی نمونه ی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در پنج گروه (پذیرش و تعهد، واقعیت درمانی، مثبت نگر، پلاسیبو و کنترل) گمارده و از نظر سرمایه های روان شناختی و سبک های ابراز هیجان مورد ارزیابی قرار گرفتند. هشت جلسه هفتگی 90 دقیقه ای برای سه گروه آزمایشی و گروه پلاسیبو برگزار شد. در پایان و نیز دو ماه پس از آن گروه ها مجددا از نظر متغرهای مورد پژوهش، ارزیابی شدند. نتایج تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر نشان داد که هردو درمان موجب افزایش سرمایه های روان شناختی در زنان مبتلا به ام.اس شده اما، درمان مثبت نگر فقط در افزایش تاب آوری و امیدواری (از مولفه های سرمایه های روان شناختی) تاثیر داشته است. همچنین واقعیت درمانی در مقایسه با درمان های مبتنی بر پذیرش و تعهد و مثبت نگر در افزایش سرمایه های روان شناختی روش موثرتری بوده است. یافته ها نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، واقعیت درمانی و درمان مثبت نگر بر تغییر سبک ابراز هیجان موثرند و واقعیت درمانی از دو درمان دیگر در افزایش سرمایه های روان شناختی روش موثرتر عمل می کند.
کلید واژگان: سرمایه های روان شناختی, سبک های ابراز هیجان, مولتیپل اسکلروزیس}Positive psychology identifies the sum of hope, resilience, optimism, and self-efficacy as psychological capital. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of acceptance and commitment group therapy, reality therapy and positive psychotherapy on psychological capital and excitement style of people with multiple sclerosis. For this purpose 60 volunteer women with multiple sclerosis were selected and divided randomly into five group (acceptance and commitment, reality therapy, positive psychotherapy, placebo and control) and were evaluated in psychological capital and excitement styles. Intervention held in 8 session, each lasting 90 minutes for experimental and placebo groups. at the end of intervention and also three months later (follow-up period), all groups were reassessed with questionnaire. Data was analyzed using analysis of covariance combined with repeated measures. The result of this study showed that reality therapy and acceptance and commitment therapy were increasing psychological capital of women with multiple sclerosis, but positive psychology only increased resiliency and hope. Also reality therapy comparing to acceptance and commitment therapy and positive psychology was more successful method of increasing psychological capital. Result showed that all method can influence emotional expressiveness styles and reality therapy is more effective than the other two method in increasing psychological capital.
Keywords: psychological capital, excitement styles, multiple sclerosis} -
زمینه و هدف
بیماری مولتیپل اسکلروزیس غیرقابل پیشبینی و یکی از مهم ترین بیماریهای تغییر دهنده زندگی فرد است و به تدریج او را به سمت ناتوانی پیش میبرد. بین سلامتی و کیفیت زندگی افراد ارتباط نزدیکی وجود دارد با اصلاح کیفیت زندگی میتوان از بروز حملات بیماری و ناتوانی پیشرونده مرتبط با بیماری جسمانی جلوگیری کرد. لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مثبتگرا بر سرمایههای روانشناختی و سبکهای ابراز هیجان زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام گرفت.
روش و مواداین مطالعه، پژوهشی نیمه تجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون و دوره پیگیری دو ماهه با گروه گواه بود. جامعه پژوهش کلیه زنان مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس بود که در سال 1398 عضو انجمن مولتیپل اسکلروزیس شهر تهران بودند که از این تعداد 24 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه (مثبتنگر و گروه گواه) گمارده شدند و در سه مرحله به پرسشنامههای سرمایه روانشناختی Luthans و پرسشنامه دوسوگرایی در ابراز هیجان Emmons و King پاسخ دادند. دادههای به دست آمده با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته با اندازهگیری مکرر در نرم افزار SPSS-26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هامیانگین (انحراف معیار) تاب آوری و امیدواری گروه آزمایش به ترتیب از (3/5) 18/7 و (5/1) 20 در پیش آزمون به (2/6) 21/5 و (4/4) 22/5 در پس آزمون و (4) 21/8 و (4/2) 22/7 در پیگیری افزایش یافت (P<0/05) اما نمرات گروه گواه در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تفاوتی نداشت. همچنین میانگین (انحراف معیار) خودکارآمدی و خوشبینی گروه آزمایش به ترتیب از (6/9) 22/8 و (3/1) 22/9 در پیش ازمون به (5/9) 22 و (3/6) 22/3 در پس آزمون و (5/5) 22 و(3/9) 22/5 در پیگیری تغییر کرد (P<0/05) اما این کاهش از نظر آماری در مقایسه با گروه گواه معنادار نبود. علاوه بر این، میانگین (انحراف معیار) دوسوگرایی در ابراز هیجان مثبت و منفی و ابراز صمیمیت گروه آزمایش به ترتیب از (3) 20/1 و(1/6) 8 و (2) 16/5 در پیش آزمون به (4/2) 24/9 و (1/4) 6/7 و (2/1) 19/9 در پس آزمون و (3/8) 24/4 و (1/8) 5/4 و (2) 21 در پیگیری تغییر یافت (P<0/001) اما نمرات گروه گواه در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تفاوتی نداشت.
نتیجهگیری:
مطالعه نشان داد که درمان مثبتنگر، از بین مولفه های سرمایه های روانشناختی تابآوری و امیدواری را افزایش داد شد اما در مولفههای خودکارآمدی و خوشبینی تغییری ایجاد نکرد، علاوه بر این، درمانمثبتنگر ابراز هیجان مثبت و ابراز صمیمیت را افزایش و ابراز منفی هیجان را کاهش داد.
کلید واژگان: درمان مثبت گرا, سرمایه های روان شناختی, سبک های ابراز هیجان, مولتیپل اسکلروزیس}Background and ObjectiveMultiple sclerosis is an unpredictable life-altering disease gradually leading to disability. Improved quality of life could prevent the onset of disease attacks and progressive disability associatedwith physical illness. The objective of this study was to investigate the effectiveness of positive therapy on psychological capital and emotion expression styles among women with multiple sclerosis.
Materials and MethodsThis study was of quasi-experimental design with pre-test, post-test, a 2-month follow-up, and a control group. Participants included 24 women with multiple sclerosis who were members of the MS Association of Tehran in 2019, selected via convenience sampling method and randomly assigned to two groups. The experimental group received eight 90-minute positive therapy sessions. In three steps, participants filled-out the Luthans Psychological Capital Questionnaire and the Amuns & King Ambiguity Questionnaire. The obtained data were analyzed using repeated-measures analysis of variance.
ResultsThe mean (SD) resiliency and hope of the experimental group increased from 18.7 (3.5) and 20.0 (5.1) in the pre-test to 21.5 (2.6) and 22.5 (4.4) in the post-test, and 21.8 (4.0) and 22.7 (4.2) in the follow-up (P<0.05). The mean (SD) score of the control group did not differ in the pre-test, post-test and follow-up. The mean (SD) efficacy and optimism of the experimental group varied from 22.8 (6.9) and 22.9 (3.1) in the pre-test to 22.0 (5.9) and 22.3(3.6) in the post-test, and 22.0 (5.5) and 22.5 (3.9) in the follow-up (P<0.05); however, the difference was not statistically significant. The mean (SD) scores of the ambivalence of positive and negative emotion and expressing intimacy of the experimental group changed from 20.1 (3.0), 8.0 (1.6), and 16.5 (2.0) in the pre-test to 24.9 (4.2), 6.7 (1.4), and 19.9 (2.1) in the post-test, and 24.4 (3.8), 5.4 (1.8), and 21.0 (2.0) in the follow-up (P<0.001). The mean (SD) scores of the control group did not differ in the pre-test, post-test and follow-up.
ConclusionPositive therapy increased the components of resilience and hope, but no significant change was observed in the components of self-efficacy and optimism among women with multiple sclerosis. Positive therapy increased ambivalence in expressing positive emotion and intimacy and decreased expression of negative emotion among women with multiple sclerosis
Keywords: Emotion expression styles, Multiple sclerosis, Positive therapy, Psychological capital}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.