بررسی سیمای امام علی و خلافت ایشان در قصیده جلجلیه عمروعاص

غدیر خم که در هجدهم ذی الحجه سال دهم هجرت و در آخرین حج عمر گرانمایه پیامبر اکرم (ص) به وقوع پیوست، تاکیدی محکم و متین بر خلافت و امامت امیرالمومنین امام علی (ع) به امر پروردگار بود که قرآن کریم، حدیث شریف نبوی و تاریخ، گواه غیرقابل انکار آن است. واقعه عظیم غدیر، مرزهای دینی و تاریخی را درنوردیده و در ادبیات نیز انعکاس یافته است تا آنجا که شاعران فراوانی از عرب و عجم و مسلمان و غیرمسلمان، نصب امیرالمومنین (ع) را به امامت و ولایت به امر یگانه ایزد و به دست آخرین فرستاده (ص) در اشعارشان به تصویر کشیده اند.
نکته قابل توجه این است که حتی سرسخت ترین دشمنان «سید الاوصیاء» از پنهان ساختن این حقیقت تابناک درمانده اند که از میان آنها می توان به عمروعاص اشاره کرد.
این مقاله بر آن است تا ضمن بررسی قصیده جلجلیه و تحلیل درون مایه های آن، دیدگاه سراینده اش را درباره غدیر خم و مسئله جانشینی پس از حضرت محمد (ص)با استناد به شواهدی از قرآن کریم و حدیث شریف و تاریخ، تبیین نماید و از رسالت ادبیات در منعکس کردن حقایق بهره برد