تاثیر استفاده از پودر آنتی بادی اختصاصی زرده تخم مرغ IgY علیه اشرشیاکلی، بر ایمنی مخاطی روده و الگوی الکتروفورتیک پروتئین خون جوجه های گوشتی

آزمایش حاضر به منظور مطالعه اثر پودر آنتی بادی اختصاصی زرده تخم مرغ) IgY (علیه اشرشیاکلی08 K 80: O، بر نحوه پاسخ های ایمنی مخاطی و تغییرات الگوی الکتروفورتیک خون جوجه های گوشتی آلوده با اشرشیاکلی طراحی گردید. جهت تهیه پودر آنتی بادی، تعداد 08 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن 63 هفته، با باکتری مورد آزمون ایمونیزه گردیده و پس از جمع آوری تخم مرغ ها برای یک دوره زمانی 21 هفته، IgY با بهره گیری از روش استخراج بخش محلول در آب از زرده تخم مرغ ها جداسازی و لیوفیلیزه گردید. تعداد 108 قطعه جوجه گوشتی هفت روزه به طور کاملا تصادفی به پنج تیمار)چهار گروه آلوده شده با اشرشیاکلی و یک گروه غیر آلوده، به عنوان گروه کنترل منفی(، چهار تکرار و چهارده مشاهده در هر تکرار تقسیم گردیدند. در روز هفتم همه جوجه ها به جز گروه کنترل 8 میلی لیتر محیط کشت حاوی / منفی با 5 CFU/ml 289 اشرشیاکلی 08 K 80: O به روش خوراکی آلوده گردیدند. این عمل در روزهای 20 تا 12 با 2 میلی لیتر از همان محیط کشت برای هر یک از جوجه ها انجام پذیرفت تا جمعیت اشرشیاکلی مدفوع به حدود CFU/g 285 رسید. سپس سطوح مختلف آنتی بادی از روز 12 تا 01، در قالب یک طرح کاملا تصادفی به چهار گروه آلوده عرضه گردید. چهار گروه آلوده شده با اشرشیاکلی، جیره های با انرژی و پروتئین مشابه 8 درصد آنتی بادی اختصاصی مکمل شده بودند دریافت نمودند. گروه / 8 و 0 /1، 8/ را که با سطوح صفر)کنترل مثبت(، 2 کنترل منفی نیز جیره پایه مشابه و بدون افزودن آنتی بادی را دریافت کردند. نتایج بیان گر آن است که چالش گوارشی جوجه های گوشتی با اشرشیاکلی 08 K 80: O سبب گردید تا شمارش اشرشیاکلی ایلئومی، غلظت IgA سرمی و مخاطی (sIgA (، غلظت های پروتئین سرمی کل وگلوبولین ها به طور معنی داری افزایش یابد. پس از سه هفته مصرف سطوحمختلف آنتی بادی اختصاصی، جمعیت اشرشیاکلی ایلئومی و غلظت sIgA 8 درصد / 8 و 0 / در گروهایی که سطوح 1 >8/ آنتی بادی اختصاصی را دریافت داشته بودند، به طور بسیار معنی داری) 82 P (پایین تر از دیگر گروه های آلوده بود.
حال آن که غلظت IgA =8/ سرمی و نسبت آلبومین به گلوبولین تنها در سطوح حاشیه ای به ترتیب کاهش) 63 P (و =8/ افزایش) 18 P (یافتند. لذا یافته های حاضر این احتمال را تقویت می نماید که در پی مصرف سطوح بالای آنتی بادی اختصاصی و کاهش غلظت واسطه های التهابی، نسبت آلبومین در سرم افزایش یافته و پروتئین های سرم به جای آنکه در مسیر های التهابی به کارگرفته شوند می توانند به سوی مسیرهای متابولیکی هدایت شده و عملکرد تولیدی پرنده آلوده به عوامل پاتوژن را به نحو موثری تحت تاثیر قرار دهند.