القای آپوپتوز در سلول های K 562 تحت تاثیر یکی از مشتقات خانواده 4- آریل - 4 H کرومن

لوسمی میلوئیدی مزمن (Chronic Myelogenous Leukemia: CML) یکی از انواع شایع لوسمی ها است. برای درمان این بیماری ترکیبات مختلفی تاکنون برای القای تمایز و آپوپتوز ارائه شده است. ولی به دلیل مقاومت دارویی سلول های سرطانی این ترکیبات موثر نبوده اند. یکی از ترکیباتی که خواص ضد سرطانی قوی از خود نشان می دهد خانواده کرومن ها می باشند. در این مطالعه تاثیر یکی از مشتقات خانواده کرومن ها، از نظر سیتوتوکسیسیتی و آپوپتوز بر روی سلول های لوسمیک K562 به عنوان مدل لوسمی میلوئیدی مزمن بررسی شده است. رده سلولی لوسمیک K562 انسانی پس از کشت، تحت تاثیر دارو در غلظت های مشخص (nm30-5) و فاصله های زمانی مختلف (24-96 ساعت) قرار گرفت. اثرات دارو بر روی رشد سلول های K562 با استفاده از آزمون MTT و زنده بودن سلول با استفاده از شمارش سلولی توسط هموسایتومتر و آزمون دفع رنگ تریپان بلو مورد مطالعه قرار گرفت. برای بررسی آپوپتوز از میکروسکوپ فلورسانت و آزمون قطعه قطعه شدن DNA استفاده گردید. در این مطالعه دارو در فواصل زمانی 24-96 ساعت و در غلظت های بین nm30-10 سبب مهار رشد سلولی و در غلظت های nm 30-15 باعث کاهش زنده ماندن (Viability) می شود. با توجه به اثر القای آپوپتوز این ترکیب می تواند در کنار سایر ترکیبات دارویی برای کاهش مقاومت دارویی مورد استفاده قرار گیرد. براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق می توان نتیجه گرفت این دارو می تواند آپوپتوز را در سلول های K562 القا کند و به عنوان کاندیدای مناسبی برای درمان بدخیمی های هماتوژیک معرفی شود.