اثربخشی درمان شناختی تیزدیل بر کاهش افسردگی دانش آموزان دوره های راهنمایی و متوسطه

این پژوهش با هدف بررسی اثر درمان شناختی تیزدیل بر کاهش افسردگی دانش آموزان دوره های راهنمایی و متوسطه، در شهرستان شهرضا اجرا شد. برای این منظور، 60 دانش آموز پسر و 60 دانش آموز دختر بر اساس ملاک های ورود و خروج انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه آزمایش و چهار گروه کنترل گماشته شدند. هرگروه متشکل از 15 آزمودنی بود. گروه های آزمایش طی 10 جلسه هفتگی مداخله دریافت کردند و به گروه های کنترل هیچ مداخله ای ارائه نشد. همه شرکت کنندگان در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلال های محور I در DSM-IV (SCID-I) قرارگرفتند و نیز مقیاس تجدیدنظر شده افسردگی بک را تکمیل کردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی تیزدیل باعث کاهش معنادار افسردگی گروه های آزمایش در مقایسه با گروه های کنترل شد (05/0>P). بر مبنای نتایج این پژوهش، روان درمانی تیزدیل می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر برای کاهش افسردگی دانش آموزان به کار رود.