ارتباط میزان ادیپونکتین با شاخص های تن سنجی، پروفایل لیپیدی و انسولین دختران چاق و دختران دارای وزن طبیعی

آمار رو به رشد چاقی و تجمع بیش از حد بافت چربی نوجوانان در سالهای اخیر در کنار افزایش شیوع ابتلا به بیماری های مزمن و پیامدهای غیرقابل جبران آن در کودکان و نوجوانان ایرانی ما را بر آن داشت که به بررسی علل احتمالی این ارتباط بپردازیم. در این مطالعه، سطح ادیپونکتین به عنوان ادیپوکین مترشحه بافت چربی در ارتباط با فراسنج های بیوشیمیایی و شاخص های تن سنجی مرتبط در دختران نوجوانان چاق در مقایسه با نوجوانان دارای وزن طبیعی بررسی گردید.
در این مطالعه مقطعی، 76 دختر نوجوان 18-12 ساله سالم بدون سابقه ابتلا به بیماری های مزمن، التهابی، عفونی، متابولیک، آندوکرین و سابقه مصرف دارو یا مکمل، غیر ورزشکار و غیر سیگاری در دو گروه با احتساب صدک BMI براساس سن و جنس نمودارهای ایرانی مورد بررسی قرارگرفتند. افراد گروه چاق (صدک BMI>95) و گروه دارای وزن طبیعی (صدک BMI بین 85-5) بودند. شاخص های سن، مراحل بلوغ، وزن، BMI، توده چربی بدن و درصد آن، دورکمر، دور باسن، نسبت دور کمر به دور باسن، فشارخون، غلظت ادیپونکتین،Hs CRP، TG، کلسترول تام، HDL-C و LDL-C، قند و انسولین ناشتای شرکت کنندگان اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16با انحام آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، t-test و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل گردید.
غلظت ادیپونکتین افراد دارای وزن طبیعی به صورت معنی داری بالاتر از نوجوانان چاق بود (ng/ml 47/34±46/411 در برابر 66/37±04/435). بین سطح ادیپونکتین با غلظت TG، کلسترول تام، LDL-C، Hs CRP، انسولین، وزن، BMI، دور کمر و دور باسن و نسبت آنها، توده چربی بدن و درصد آن در افراد چاق همبستگی منفی معنی داری وجود داشت؛ در حالی که این همبستگی در خصوص HDL-C مثبت و معنی دار بود.
در مطالعه حاضر غلظت ادیپونکتین سرم نوجوانان با وزن طبیعی، بالاتر از نوجوانان چاق بود. همبستگی منفی معنی داری بین ادیپونکتین با غلظت قند و انسولین و پروفایل لیپیدی(به جز HDL-C)، وزن، BMI، دورکمر و دور باسن و نسبت آنها، توده چربی بدن و درصد آن در افراد چاق مطرح کننده احتمال استفاده از ادیپونکتین در راستای جلوگیری از پیامدهای چاقی و ارتقاء سلامت نوجوانان است.