روشی برای مسیریابی بهینه در حمل و نقل همگانی یکپارچه شبکه اتوبوس و اتوبوس تندرو

از جمله روش های بهبود اتوبوسرانی ایجاد سامانه اتوبوس تندرو است. تقاضای حمل و نقل همگانی، شبکه خیابانی، و تعداد ناوگان اتوبوس و اتوبوس تندرو ورودی های مساله هستند. هدف این مقاله توسعه روشی در تعیین مسیر بهینه برای یک شبکه اتوبوسرانی یکپارچه با یک خط اتوبوس تندرو است. برای افزودن یک خط اتوبوس تندرو به شبکه حمل و نقل همگانی، یک مساله بهینه سازی مسیر در شبکه حل می شود که با استفاده از الگوریتم سرد و گرم کردن مجازی و سریع ترین فرود بهترین مسیر و سرفاصله زمانی را برای سیستم اتوبوسرانی جستجو می کند. کل زمان سفر استفاده کنندگان شبکه اتوبوس تابع هدف در نظر گرفته می شود. بر اساس نتایج برای 20 درصد کاهش زمان سفر اتوبوس تندرو نسبت به اتوبوس در سه سناریو با مسیر و تعداد ناوگان اولیه متفاوت، کل زمان سفر استفاده کنندگان 27/1، 54/1، و 43/1درصد نسبت به حالت بدون وجود اتوبوس تندرو، در شرایط ناوگان مشترک برای کل سیستم اتوبوسرانی کاهش می یابد. این تغییرات در شرایط ناوگان مستقل برای سامانه اتوبوس تندرو برای سه سناریو به ترتیب87/1،80/1، و 81/1 درصد است. آهنگ این تغییرات برای 30 و 40 درصد کاهش زمان سفر نسبت به 20 درصد، به ترتیب، برابر 3 و 1 درصد است