بررسی نگرش و عملکرد نسبت به نماز و ارتباط آن با افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 1388

اختلالات روانی از بیماری هایی هستند که جوامع امروزی با آن موجه اند و افسردگی از شایع ترین انواع این اختلالات بوی‍ژه در میان جوانان است. با توجه به نقش مثبت عبادت و نیایش بر جنبه های مختلف زندگی انسان که در بسیاری مطالعات به آن اشاره شده است، این پژوهش با هدف تعیین نگرش و عملکرد نسبت به نماز و ارتباط آن با افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی بود. جامعه پژوهش دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی کردستان بودند که از بین آنها 400 نفر بصورت تصادفی و به تناسب تعداد دانشجو در هر رشته انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسش نامه، یک پرسش نامه محقق ساخته جهت تعیین نگرش و عملکرد نسبت به نماز و پرسش نامه بک جهت تعیین میزان افسردگی واحدها بود.داده هابااستفاده ازآمارتوصیفی وتحلیلی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
5/37% از واحدهای مورد مطالعه دارای درجاتی از افسردگی (خفیف تا شدید) بودند. از نظر نگرش نسبت به نماز 71% دارای نگرش مثبت و از نظر عملکرد 5/29% دارای عملکرد خوب و بقیه عملکرد ا متوسط تا ضعیف داشتند. بین نگرش نسبت به نماز و افسردگی ارتباط معنی دار وجود داشت (03/0=p) و با نگرش مثبت میزان افسردگی کمتر بود. با بهتر شدن عملکرد نسبت به نماز شیوع افسردگی نیز کمتر بود اما تفاوت معنی دار نبود.
با توجه به شیوع نسبتا بالای افسردگی در دانشجویان مورد مطالعه و اثرات مثبت نماز در کاهش شیوع و شدت آن لازم است علاوه بر بررسی علل و عوامل موثر در ایجاد افسردگی بین دانشجویان، تمهیداتی را برای ترویج و تقویت انجام این فرضیه دینی فراهم نموده و توجه بیشتری به سلامت روان این قشر نمود.