توسعه یک مدل دو هدفه فازی جهت تنظیم ذخیره اطمینان در واحدهای ذخیره موجودی زنجیره تامین

عدم قطعیت جز لاینفک مدیریت زنجیره تامین است که می تواند از نوسانات تقاضای مشتری، تغییر ظرفیت تولید و عدم قابلیت اطمینان تامین کنندگان مواد اولیه و پیمانکاران ناشی شود.برای واکنش صحیح در برابر این موارد می توان از ذخیره های اطمینان استفاده کرد.
در این مقاله با توجه به مشکلات و شرایط موجود در شرکت قطعات محوری خراسان که در متن آورده شده است، یک مدل دو هدفه فازی بر اساس هزینه کل و سطح سرویس مشتری جهت تنظیم ذخیره اطمینان در زنجیره تامین این شرکت، توسعه یافته است. همچنین انواع محدودیت های موجود در این واحد صنعتی مانند ظرفیت تولید، اندازه دسته در سفارش مواد اولیه و محدودیت مالی در خرید مواد اولیه در مدل لحاظ شده است. قابلیت اطمینان فازی تامین کنندگان و پیمانکاران به وسیله یک سیستم خبره فازی تعیین گردیده و هیچ گونه فرضی پیرامون توزیع تقاضا نشده و برای کنترل و اصلاح انحراف پیش بینی از واقعیت، از تکنیک افق غلتان استفاده شده است و در نهایت ذخیره اطمینان به نحوی تنظیم گردیده که هزینه کل مینیمم و سطح سرویس مشتری به یک حد از پیش تعیین شده رسیده است.