مطالعه ترکیب شیمیایی اسانس گیاه آفسنطین (Artemisia absinthium) و اثر مهاری اسانس و عصاره های آبی، الکلی آن بر برخی از باکتری های بیماریزای غذایی

با ارتقای سطح دانش بشر و آگاهی نسبت به مضرات نگهدارنده های شیمیایی، تمایل به استفاده از نگهدارنده های طبیعی به خصوص اسانس ها و عصاره های گیاهی در مواد غذایی افزایش یافته است.
در این مطالعه ترکیب شیمیایی اسانس گیاه آفسنطین و اثر ضدباکتریایی اسانس و عصاره آبی و الکلی (اتانولی و متانولی) آن بر باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا تیفی موریوم، اشرشیاکلی O157:H7، لیستریا مونوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس که مهم ترین باکتری های ایجادکننده مسمومیت غذایی هستند، مورد بررسی قرارگرفت.
در آنالیز ترکیب شیمیایی اسانس از دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف نگار جرمی (GC-MS) استفاده شده و در آزمایش غربالگری حساسیت باکتری های مورد مطالعه به روش انتشار دیسک بررسی شد. حداقل غلظت بازدارنده (MIC) به روش براث میکرودایلوشن مورد مطالعه قرارگرفت.
ترکیبات موجود در اسانس گیاه مورد مطالعه مشخص شد و Beta-Thujone (75/29 درصد) و Phellandrene (10/20 درصد) به عنوان مهم ترین ترکیبات آن شناسایی شدند. در روش انتشار دیسک، سالمونلاتیفی موریوم و اشرشیاکلی حساس ترین باکتری ها نسبت به اسانس و عصاره های این گیاه بودند. حداقل غلظت بازدارنده رشد برای اسانس آفسنطین در مورد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز 3000ppm محاسبه شد و میزان MIC عصاره متانولی این گیاه در مورد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی O157:H7، لیستریا مونوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس به ترتیب 10، 10، 8 و 4 میلی گرم در میلی لیتر محاسبه شد.
مطالعه حاضر نشان داد که اسانس و عصاره متانولی گیاه آفسنطین اثر مهاری بیشتری بر باکتری های فوق داشته و می تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرند.