بررسی کیفیت خواب رانندگان اتوبوس های بین شهری ترمینال های مسافربری شهر تهران

اختلالات خواب رانندگان سهم قابل توجهی در بروز تصادفات جاده ای دارند. رانندگان اتوبوس های بین شهری در معرض اختلالات خواب از جمله خواب آلودگی در اثر شیفت های نامنظم کار قرار دارند. مطالعه مقطعی حاضر با هدف بررسی کیفیت خواب و برخی از عوامل مرتبط در بین رانندگان اتوبوس های بین شهری مستقر در ترمینال های شهر تهران در سال 1384 انجام شد. 238 نفر با روش نمونه گیری در دسترس از میان افرادی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه کیفیت خواب شرکت کنندگان توسط پرسشنامه شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ مورد سنجش قرار گرفته و نتایج آن با سایر متغیرها مانند سن، سابقه رانندگی، ساعات رانندگی و مصرف سیگار و کافئین بود. نتایج نشان داد که کیفیت خواب اکثر آنها (85 درصد) نامطلوب می باشد.
بر اساس مدل رگرسیونی مهمترین عامل موثر در کیفیت خواب رانندگان اتوبوس های بین شهری در این مطالعه، سابقه رانندگی بود. به طوری که با افزایش سابقه رانندگی، کیفیت خواب رانندگان افت معنی داری نشان می داد. آموزش بهداشت خواب در کنار نظارت های قانونی برای عدم تحمیل فشارکاری زیاد به رانندگان اتوبوس های بین شهری می تواند در کاهش تصادفات جاده ای در این بخش از سیستم حمل و نقل کشور مفید باشد.